Book 1:I'm Secretly Married to the Cassanova King✔

Chapter 15:Welcome

CHAPTER 15

Audrey's POV

Nang makarating kami sa pinaka-taas ng Namsan tower binigyan nya ako nung hawak hawak niyang padlock, susi at isang pentel. Kaya mas lalo akong nagtaka, tanda ko to nakikita ko yung iba na may hawak din na padlock at pentel.

"Para saan na to?" Tanong ko sanay taas ng hawaak ko.

"Isulat mo dyan kung anong gusto mong hiling then, i-lock mo yan then yun na" simpleng sagot nya.

"Yun lang?"

Tumango ito at lumayo sakin habang nagsusulat, kaya nagsimula narin akong magsulat pero lumayo rin ako sakanya then, sabay naming pinadlock pero patuloy parin yang tinatago yung sinulat nya sa padlock, masyadong syang obvious na may tinatago sya.

"Hoy, bakit mo tinatago yan patingin nga" sabi ko pero iniwas nga ito.

"Ano na kasi ang nakasulat dyan? Patingin naman kasi!" pilit ko, habang inaalis ang kamay nyang nakataklob doon.

"Saka na pag naibigay mo na ang dapat mong ibigay sakin" ano ba kasi yung dapat kong ibigay sakanya? Anak? meron na nga eh.

"Ano na kasi yun?" tanong ko pero imbis na sagutin nya ko ay binuhat nya kong parang isang sakong bigas, gagi talaga! Buntis ako!

"Huy! Ibaba mo ako maiipit si baby!" Sigaw ko then, sinusuntok-suntok ko ang likod nya.

"Ang hina mo naman tsk! Tara na sa baba kakain tayo alam kong gutom ka na" sabi nya then nagsimula na syang maglakad.

"Wait hindi pa ko nakakapag-picture" sabi ko sakanya, kaya napatigil ito at binaba ako.

"Go, magpicture kana" sa sobrang excited ko, agad kong kinuha ang phone ko pinikturan ang maganda tanawin sa Seoul, habang nami-micture ako nakita ko si Rhiver na nakatingin lang sa tanawin habang ang mga kamay nito ay nakalagay sa loob nang dalawa nitong bulsa. Kaya pasimple ko itong pinicturan, ang gwapo pwede na syang maging model.

"Done?" Agad kong tinago ang phone ko nang bigla syang magsalita, napatango nalang ako.

Nagulat ako nang bigla nanaman nya akong binuhat na para bang isa akong sakong bigas, "ibaba moko baka maipit si baby! Tsaka nakakahiya oh! Ang daming tao" reklamo ko.

"Shh" pero sa huli binaba nya na rin ako, nanag nasa elevator na kami.

Fast forward....

Pagkatapos naming kumain ay nagkwentuhan kaming dalawa, about sa personal life at kung ano pa. "Tell me about your self, besides ikakasal na tayo dapat alam na natin ang sa isa't-isa."

"Hm, kailangan pa ba nun?" Akala hindi na mahalaga yun dahil pananagutan lang naman nya ang bata na nasa sinapupunan ko.

"Of course yes," habang tango ng tango.

"Ok, ampon lang ako,hindi ko kilala ang mga tunay kong mga magulang, 13 years old ako ng mawala yung mga kumupkop sakin, then lahat ng kaklase ko nung elementary inaasar ako wala raw akong ama't ina fake raw sila hanggang mag high school ako sabi sakin weirdo raw ako then makilala ko sila Rachel at Rochelle tanggap nila ako kung sino ako. Then, nakilala kita nagka-anak ako--tayo, nagbago takbo ng buhay ko dahil sayo" sabi ko sabay ngiti, "nakakatuwa kasi hindi ko inaasahang magkaka-anak na agad ako" bitter akong napangiti.

"So parang naging bad luck ako sayo?" I can feel that he felt guilt dahil sa boses nya.

"No, that's not what I mean--Ikaw naman" I tried to convince him, kasalanan ko rin naman kasi nakalimutan kong mag-pills ng umalis ako sa kwarto nya.

"Dark Jared Ramirez is my true name, isang tagong mafia prince dahil ayaw nila mommy na mawala ako at ayaw nilang makipaglaban ako. That's why I became bored in studying, ka-ka basa ng books kaya naglaro ako, pinaglaruan ko ang mga damdamin ng mga babae kinakama ko sila, nanununtok ako dahil sa inis, then nakilala kita ng biglaan magkakaanak na pala ako kaya di na ko nakapaghanap ng maiikama sa bar so It's fine if you call me jerk, playboy bad boy. I really don't mind it" sabi nya pero di nya magawang tumingin sakin kaya napa-higpit ako pagkakahawak ho sa kamay nya.

"So nagsisisi kang nakilala mo ko?" I want to know dahil kung uminom lang ako ng pills edi sana malaya syang nakikipag-flirt sa iba.

"No" agad syang sumagot.

"Paglalaruan mo rin na ang nararamdaman ko?" baka lang naman. I just want to confirm.

"No, I can't do that to you, ayaw kong gawin sayo ang ginawa ko sa iba," medyo nagpause ito saglit,"I don't want to see you cry because of pain, to be honest, tinry kong gawin yun pero, laging kang sumasagi sa isip ko".

Dug dug dug dug dug dug dug...

Ang bilis ng tibok ng puso ko ngayon, di naman sa naga-assume ako pero imposible kayang isa nakong mahalagang tao sa buhay ni Jared? ramdam ko ang pag-init ng mukha ko ng hinigpitan ny ang pagkakahawak sakin. Ang init talaga ng kamay nya.

"Kung itatanong mo kung mahalaga ka sakin, yes, your are important to me but," bakit may but? Kikiligin na sana ako eh, "I don't feel like loving you as my true lover." Aray, oo na alam ko naman para sa baby toh at hindi dahil mahal moko, "But don't worry, you and our future child is always my top priority" sabi nya, napakagat labi ako bigla. Bakit pakiramdam ko nagsisinungaling sya, pero nagugulhan din ako minsan. I want to cry...

Kasi naman eh! Piling ko may papatak na luha galing sa mga mata ko tumayo ako. "Ahm, r-restroom lang ako" sabi ko at pumunta ng CR. Pero alam kong nakasunod sya sakin.

Fast forward.....

Akala ko pauwi na kami dahil mag-gagabi na pero bumaba kami sa banpo brigde. Bumaba ako ng kotse at namangha dahil sa ganda ng kulay ng tubig na naagos, nawala bigla ang pagkalungkot ko at napalitan ng ngiti sa labi.

"Wow" mangha kong sabi, biglang nagiba ang kulay nito at parang sumasayaw ang mga tubig habang nabagsak ito.

"Masaya kaba?" Tanong nya.

Tumango ako, "oo, thank you."

"Welcome." He replied while looking at me... Audrey from this day on so on, wag ka nang mag-assume na kaya kang mahalin ng isang Jared Ramirez dahil hindi mangayayari yun.

To be continued....