İlmek ilmek yalnızlığıma yürüdüm
Şaha kalktı boş masalar
Her cepheden karanlık aktı gözlerime
Yağmur dolu bulutlar
Yorgun denizler gürledi üzerime
Bakıp , iç çekti dört duvar
İki dudağının arasında kaldı çocukluğum
Gemilerim yüzmez oldu
Gözleri misali durgun denizlerinde
Limanlarım kabul bağladı dinmeyen anılarıma
Kir doldu gözbebeklerim sahte bakışlarınla
Gül kurusu doldu pamuk tenim
Kendini bilmez davranışların da
