[Medya:Taehyung'un karşılaştığı manzara]
Burası çok güzeldi.Bir türlü kapatamadığım ağzımı farkedip kapamıştım.Asıl değişik olan şey daha demin hava karanlıktı ama burda güneş vardı.
Korkmadığımı söyleyemem.Özellikle karşımda ki ev beni korkutmuştu ama Jungkook buradaydı sonuçta.Onun için gelmiştim.Ya da şuan Jin hyung ve herkesi merak içinde bırakmıştım.Acaba geri dönsem mi? Diye arkamı döndüğümde ikinci şoku yaşamıştım.
Kapı yoktu.Baya kapı yoktu.Ee ben burdan nasıl geri dönücektim şimdi.Bu an Jungkook'un abisinin söylediği şey aklıma geldi.Hani babasıyla ilgili olan gerçekten böyle bir şey yapar mıydı ki?
Yavaş yavaş eve doğru adımlar attım.Bir anda pencerenin perdesinin açılmasıyla kendimi ağacın arkasına attım.Artık kapı da yok bu demekti ki bir daha geri dönemeyeceğim.BİTTİM BEN! Aklıma gelen fikirle kendime aferin demeyi unutmadım.
Benim telefonum vardı.Elimi arka cebime atıp telefonumu aldım.Açma tuşuna bastığımda açılmıştı.Hayatım kurtuldu galiba telefonum yaşıyor.Hemen rehbere girip Jungkook'u aradım.Ne demek kullanıcı meşgul!
O NASIL BİŞEYDİ ÖYLE! Saklandığım ağacın daha da arkasına sığındım.Karşımda siyah kanatları yerlere uzanan,sadece yüzü gözükecek şekilde siyah bir zırh giyen Jungkook karşımdaydı.Arkasınd.. SEHUN! Onun Ne işi vardı burda!
Sehun da Jungkook gibi bir siyah bir zırh giymişti.Aklıma bize kaçmak için yardım edişi gelmişti.O zaman neden bize yardım etmeye çalışmıştı ki?
Şok arkasına şok yaşıyordum.Annem şoka girdi bend.. Tamam yapmamak en iyisi.Kafamı onları görmek için eğdiğimde eve giriş yaptıklarını gördüm.Ee ben ne yapacaktım şimdi? Montumun cebini yoklarken marketten aldığım çikolatayı bulmuştum.50 kuruşluk çikolatanın verdiği mutluluğu veremeyen insanlar var.
Hemen ağzıma atıp çöpünü cebime attım.Eve girsem mi ki? Saklandığım yerden çıkacaktım ki Jungkook ve Sehun'un evden çıkmasıyla yerimde kaldım.Uzaktan Simsiyah iki atın sürdüğü at arabası yaklaşıyordu.Külkedisinin ki gibi kapalıydı tek farkı herşeyin siyah oluşuydu.
İçinden herşeyin aksine bembeyaz kürklü genç yaşta ki kadın çıkmıştı.Teni bembeyazdı ama sanki yüzünü birisine benzetmiştim.Ben onlara bakarken birinin beni kendisine çevirip ağzımı kapamasıyla gözlerim açılmıştı.Kim olduğunu görmemle derin bir Ohh çekmiştim.
Jungkook'un abisiydi.Demek ki beni almaya gelmişti.Gelmiyorum ben sevdim burayı.Yavaşça ağzımda olan elini indirip fısıldayarak konuşmuştu."Sen ne yaptığını sanıyorsun? Ölmek mi istiyorsun?" Neden ölücekmişim ki? "Hayır da sen buraya nasıl geldin? Ben arkamı döndüğümde kapı yoktu.Ayrıca şu beyaz tenli olanda kim?"
Derince soluklandı.Çok koşmuş gibi gözüküyordu.Burdan çıkmadığı kesin yoksa kesin görünürdü o zaman buranın başka çıkışı daha mı vardı? "Çünkü kapı her seferinde başka yerden açılır.Burda yaşayan herkes bu kapının açıldığı tüm yerleri bilir.O mu kim? O buranın kraliçesi neden beyaz diye sorma bilmiyorum.Taehyung bak hemen gitmememiz lazım burdan!"
Dediği şeylere hem şaşırıp hemde ufak bir kıkırtı bırakmıştım.Ne dediğinin farkında bile değildi anlaşılan."Bencede gitmememiz lazım.Ayrıca Jungkook beni tanıyor."
Düşünüp Ne dediğinin farkına varıp Off lamıştı."Jungkook seni tanıyor olabilir ama önemli olan bir insanın burda olduğunu anlamadan burdan gitmemiz."
Neden bu kadar aceleciydi ki alt tarafı yakalarlarsa biterdik o kadar.
"Neden sende insan değil misin?" Bana bakıp yan gülümsemesini sundu.Anladık değilsin bu kadar şey yapmana gerek yoktu."Ben insan değilim ama onlar gibi hiç değilim ben tür olarak onların düşmanıyım bu yüzden küçükken Jungkook la beni ayırdılar.Jungkook siyahtı simsiyah ama ben beyazdım Taehyung o yüzden bende burda yakalanırsam hiç iyi şeyler olmaz."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
my angel ✘ vkook
Fanfiction"O kendinden kaçmak için koşardı hep, ben ise nefesim kesilene kadar ona koşardım."
