Songül şaşkınlıkla karşısındaki Selin ve Ekrem'e bakıyordu.
Songül:
"S... Selin Hanım... Ekrem Bey.."
Selin:
"Senin ne işin var burada!"
O sırada Güney sırtındaki Hayal'le kahkahalar atarak gelmişti. Annesiyle babasını görünce duraksadı.
Güney:
"Anne.. baba."
Ekrem:
"Ne oluyor burada Güney?"
Güney:
"Bir şey olduğu yok."
Selin ters ters Hayal'e baktı.
"Ay bu da şunun çocuğudur kesin."
Güney usulca Hayal'i yere bırakırken annesine öfkeyle baktı.
"Tanıştırayım Songül'ün kızı Hayal!"
Hayal Selin'in bakışlarından korktuğu için Güney'e sokulmuştu.
Selin:
"Güney aklın başında değil senin!"
Hayal:
"Güney abi... koykuyoyum..."
Güney eğilip Hayal'e sarıldı.
"Korkacak bir şey yok bitanem." diyerek kucağına aldı.
Hayal de Güney'e sıkıca sarılmıştı.
Selin:
"Güney sarılma bir de şuna!"
Güney:
"Anne!"
Songül:
"Güney... biz eve gidelim."
Güney:
"Hayal'e söz vermiştim parka gideceğiz diye.. Çantanı al çıkalım hadi."
Songül Güney sinirli olduğu için itiraz edememişti. Kenarda duran çantasını omzuna takarken Güney elini sıkıca kavramıştı.
Evden uzaklaşmalarına rağmen Güney hala Songül'ün elini sımsıkı tutuyordu.
Songül hızlıca elini Güney'in elinden kurtardı.
Güney şaşkınlıkla Songül'e bakarken Songül Hayal'e bakıyordu.
Songül:
