I can't see you (deel 2)✔ - BTS DUTCH FF

28. Irritatie

//ALICE POV//

Diep verdwaalt in mijn gedachten lig ik op bed, starend naar het plafond. Het is een raar idee dat Mae zwanger is. Ik heb de afspraak met Taetae dat we over 5 jaar getrouwt zijn en misschien een kind hebben.

Ik lach even om het idee en ook mijn hoofd word even rood. 5 jaren lijken lang, misschien komt het wel eerder? Het 2 weken geleden dat Tae en ik die afspraak hebben gemaakt.

Dan slik ik even. De jongens zijn weer voor even weggegaan om te touren en Taehyung stuurt nouwelijks foto's of berichten. Niet naar mij en ook niet naar Mae. Hij doet raar de laatste 2 weken maar hij zegt niks.

//TAEHYUNG POV//

Ik zet een punt achter de laatste zin van de droom die ik had en veeg een traan weg. Ik mis Alice, zij mij ook en ik weet het bijna zeker.

Ik heb mijn bril niet meer nodig, het doet niks meer. Bijna alles is al wazig, ik kan in een radius van 2 meter alles nog zien. Nu weet ik een beetje hoe Alice zich voelt als ze haar bril niet draagt.

Het boekje ligt daar op mijn bureau en ik snif, ik heb al veel opgeschreven. Het is gek dat ik inderdaad slechter ben gaan kijken. Ik blader door het boekje en lees een paar dromen terug, niet dat ik er erg vrolijk van wordt maar het dood de tijd tot dat we-

"Tae we gaan zo!" Jimin steekt zijn hoofd om het hoekje van de deur "Zijn je tassen al ingepakt?" "J-ja ik kom naar de lobby" zeg ik en klap het boekje snel dicht.

Tussen Jimin en Yoongi is het weer opgeklaard. De fans zijn blij voor het nieuwe koppeltje maar sommigen moeten nog erg wennen. Gelukkig zijn ze niet heel klef op het podium maar je merkt soms wel dat het een stel is.

Ik strompel naar beneden, ik probeer voorwerpen op kleuren te onderscheiden maar soms stoot ik toch tegen dingen aan. "Oh sorry" zeg ik als ik tegen een stoel aankom en Jungkook lacht.

"Dat je met Namjoon omgaat betekent het niet dat je ook de dingen van hem over moet nemen he" zegt hij en stoot me speels aan. Ik lach wat ongemakkelijk maar dan wordt Jungkook ergens geroepen, gelukkig.

"Taehyung" hoor ik naast me als we in de bus zitten en ik kijk om waar Jimin zit. "Gaat het? Je bent de laatste tijd niet echt aanwezig" Jimin kijkt met zijn ogen recht in die van mij en ik slik "Jawel, ik ben gewoon een beetje moe" ik probeer wat te lachen en kijk weer weg. 

"Er is meer" zegt Jimin weer maar ik blijf uit het raam kijken. "Is er ruzie tussen jou en een van de jongens? Ben je boos op mij? Is er wat met Alice?" "Jimin klaar" zeg ik bot maar hij gaat door "Heb je ruzie met je manager?" "Jimin.."  "Taehyung ik maak me zorgen om je"

Ik reageer niet, hij zal het toch niet begrijpen als ik het vertel. "Je doet raar, je bent nog onhandiger dan normaal, je kijkt vaag uit je ogen..." Jimin blijft maar praten maar ik kijk hem niet aan. "Ik heb gewoon rust nodig" zeg ik zacht "We hebben dit touren vaker gedaan! Waarom ben je opeens zo moe?" 

"JIMIN NEE!" zeg ik en kijk hem eindelijk weer aan "HOU JE ERBUITEN, JE BEGRIJPT HET TOCH NIET" De hele bus is stil geworden en ik slik.

Goed zo Taehyung, nu heb je alle aandacht. Precies iets wat ik nu niet wil. "Sorry" mompel ik en kijk weer naar buiten.