KARDEŞİM

-1-

Bugün dostlugumuzun 12. yıl dönümünü kutlayacaktık. Artık evlilik yıl dönümü gibi kutluyorduk sanki birbirimizle evliydik. Hepimiz aynı yaştaydık(20). Hepimiz birer A.R.M.Y.'dik. Bugün hepimiz çok ama çok heyecanlıydık. Sabaha kadar kutlama yapacaktık ve delice şarkı açıp bagıra çagıra söyliycektik. Birbirimize söz vermiştik. "Hiç ayrılmayacagız bugunden itibaren" ve bu sözü tutacaktık hem de ölene kadar. Biz 2.sınıftan beri beraberdik hiç ayrılmıyorduk. Egitimimiz için anne babalarımızı bırakıp Istanbul'a gelmiştik. Tatil oldugu zamanlar bazen memleketimize gidip ailemizle hasret gideriyorduk. Üniversiteye gidiyorduk. Hayatımız mutlu geçiyordu BİR ARADA OLDUGUMUZ SÜRECE.
TANIŞMA SÜRECİ
1. sınıf bittigi zaman sınıflarımızı ayırmışlardı. Hic kimse birbirini tanımıyordu. Zeynep diye bi kız vardı. Cesur,akıllı,zeki. Erkeklerle arası çok iyiydi. Kardeş gibi olan erkek arkadaşı bile vardı. Anlaşılan arkadaşlık bagı çok iyiydi. Onu gördügüm zaman onunla tanışıp dost olmak istiyordum. Ve yanına gidip:
Sümeyye:Merhaba ben Sümeyye tanışabilir miyiz??
Zeynep:Cici bi kıza benziyorsun ben de Zeynep
Ve o günden itibaren beraber oturduk beraber yemek yedik,yemeklerimizi paylaştık,güçlü bir dost olduk. Bir hafta sonra yanımıza Selenay,Ceren ve Zeliha diye kızlar geldi. Bize bizimle tanışmak istediklerini söylediler. İyi kızlara benziyorlardı. Bence biz çok güzel bi dost grubu olabilirdik.
Selenay:Merhaba ben Selenay
Ceren:Ben Ceren
Zeliha:Ben de Zeliha
Dediklerinde biz de
Zeynep:Ben Zeynep
Sümeyye:Ben de Sümeyye tanıştıgımıza memnun olduk.
Onlarda atkamızda oturuyordu. Yani Selenay ve Ceren. Zeliha da tek oturuyordu. Artık dost olarak 5 kişiydik. Bu sefer de 2 hafta sonra yanımıza yine kızlar geldi. Bu nsydi böyle her geçen hafta yanımıza kız geliyordu. Yanımıza geldiklerinde
Buse: Merhaba tanışabilir miyiz??
Zeynep:Tabii
Buse:Ben Buse
Melek:Ben de Melek
Hepimiz gülümsedik ve
Sümeyye:Ben Sümeyye
Zeliha:Ben Zeliha
Selenay:Ben Selenay
Ceren:Ben Ceren
Zeynep:Ben de Zeynep tanıştıgımıza memnun olduk.
Dedik. Bir süre sonra Zeliha ve Buse çok iyi anlaşmaya başladıkları için beraber oturdular. Melek tek oturuyordu. Ve dostluk grubumuz artık 7 kişiydi. Bu mutluluk vericiydi. Sümeyye ve Zeynep en önde,Selenay ve Ceren ikinci sırada,Buse ve Zeliha üçüncü,sırada Melekse dördüncü sırada oturuyordu. Resmen dostluk sırasıydı. Gıybet sırası da denebilir. Hepimiz dizilmiştik. O günden sonra çok iyi anlaştık. Dost olduk hatta dosttan da ötesi KARDEŞ olduk. Ve biz birbirimize söz verdik. "HİÇ AYRILMAYACAGIZ BUGÜNDEN İTİBAREN" ve herkes birbirine sarıldı. O sırada Efe ve Ugurcan diye birileri Zeyneple konuşmaya başladı. Zeynep bizim yanımıza geldiginde ona "Onlar kim??" gibisinden sorular sorduk.
Zeynep:Siz ciddi misiniz?? Resmen sınıfınızdakileri tanımıyorsunuz.
Sümeyye:O zaman tanıştır Zeyno
Dedi ve bizi Ugurcan ve Efenin yanına götürdü.
Efe:Ben Efe
Ugurcan:Ben Ugurcan
Dediler ve
Sümeyye:Ben Sümeyye
Selenay:Ben Selinay
Buse:Ben Buse
Zeliha:Ben Zeliha
Melek:Ben Melek
Ceren:Ben Ceren
Dedik ve tanıştık. O gün Zeynepi Efe ve Ugurcanla görmüştüm. Zeynep Efeyle küçüklükten beri arkadaşmış. Yani Efeyle kanka. Ugurcanla da 1. sınıfta tanışmış. O günden sonra biz de onlarla kanka gibi bişey olmuştuk. Hatta KARDEŞ...

UMARIM BEGENİRSİNİZ❤