Mieczyk

ROZDZIAŁ 1 - SZOK

"Był zimowy, chłodny dzień kiedy obudziłem się na dźwięk budzika. Czas do szkoły, czyli do miejsca gdzie mimo samotności, i trudnych chwil czułem się bezpiecznie i miło. Pierwsze co robię po przebudzeniu to wysłanie snapów znajomym, których o dziwo mam.

Poniedziałek, a to oznacza że pierwszą lekcją jest matematyka! Kto nie lubi matematyki? Lekcję zaczynam zawsze od skonsultowania się z Anią, przyjaciółką z ławki, w sprawie zadania domowego. To takie typowe dla wszystkich uczniów. Na tej lekcji jak i na kilku innych kieruję się zasadą która polega na wiarę w logikę. Zasada ta jest prosta: nigdy nie kieruj się nauką i wiedzą, a tym, co podpowiadają twoje myśli. Swoim sposobem na naukę zaimponowałem Ani, której ten sposób się spodobał i próbuje mi go przejąć. To takie śmieszne że..."

Przerwałem pisanie opowiadania, gdyż zobaczyłem,że drzwi otworzyły się. Zgniotłem szybko kartkę i schowałem do kieszeni. Wszedł wtedy wysoki, wysportowany policjant. Jego twarz nie wskazywała żadnych emocji, przez co wyglądał groźnie i niebezpiecznie.

-Znaleźliśmy ją- rzekł do dyrektora szkoły i rodziców Ani -niestety nie mam dobrych wieści...

Po tym zdaniu w klasie rozległ się hałas płaczących osób, czyli uczniów i nauczycieli.

-Gdzie ona jest? Co z nią?- krzyczała matka Ani

-Wyjdźmy na korytarz-zaproponował dyrektor po czym wyszli z klasy

W klasie zrobiło się głośno. Każdy wymyślał teorię, jaką poda policjant rodzicom. Nauczyciele nawet nie reagowali na hałas, bo byli sami w szoku. Po kilku minutach dyrektor wrócił i oznajmił, że mamy się udać do domu. Nikomu jednak się nie śmieszyło.

-Boję się! Co z nią będzie?- krzyczała Sara

-Nie bój się, wszystko będzie dobrze -pocieszyła ją Dominika

-Też tak myślę -odparłem- policjant miał pewnie na myśli że zemdlała lub coś podobnego

-właśnie, spokojnie Sara, wszystko będzie dobrze!

Po tych słowach rozeszliśmy się i wróciliśmy każdy do swojego domu. Jednak nawet tam nie czekał nas spokój od tej sprawy. Po wejściu do pokoju usłyszałem dźwięk powiadomienia w telefonie. Spodziewałem się tego: to czat grupowy na którym każdy obgaduję Anię, i sytuację która jej się zdarzyła.

-Nie chce tego czytać- rzekłem sam do siebie- wyłączę powiadomienia!