Bir aptalın sözleri
İçimde bir sen var dışımda bir ben.
İçime kapandığımda hep seninleyim ben...
Gökyüzünü sarsaydı bedenin
Ben her sabaha seninle uyanırdım
Zira suskun kelimeleri sende duymak
Bir günün son bulduğu bu karanlıkta uyanmak
Bir çift yalan duymadığım o ağzından
Bir gurup gülümseme eksik olmasa
Rüyalar kadar derin gözlerinde kaybolsa gözlerim
Şiirlerimi sana yazdığım kadın
Karşında karşılıksız aşka düştü şair
Her sabaha uyandı suretinde korku ile
Ölümü bekledi bazı günler bir pencerenin başında
Ölen bedeni değilde içinde seni barındıran hayalleriydi...
