Falling STAR (Completed)

Act no.18: The Truth

HALOS GUMAWA AKO NG EKSENA SA GITNA NG KASIYAHAN. Wala na akong pakeelam kung makita nila Akong umiiyak. Halos lahat na yata ng hiya at pride sa buo kong katawan ay nilunok ko na. 

Pinagtitinginan ako ng mga mangagagawa ng alakan. Sino ba naman ang normal na tao na maglalakad na halos mabasa na ng luha ang harapang damit nito. With matching nakalagay pa ang dalawang kamay sa bibig na parang bagong bunot ng ngipin.

 *´¨)

¸.•´¸.•*´¨) ¸.•*¨)

(¸.•´ (¸.•' ★ Act no.18: The truth ★

Agad akong sinundan ni Manang. Kasunod niya ay si Dad. Na sobra din ang pag aalala. 

Halos mag si bulungan naman ang mga tao sa maliit na piging na yon. lahat ay parang bubuyog at painaguusapan ang maliit na acting ko kanina.

Nagpunta agad ako sa kawarto. Ni lock ang pintuan para walang makielam sa susunod kong gagawin.

Sila Dad at Manang naman ay agad na ng kakatok sa may pintuan. "Anak ano bang nangyari?" Sigaw ni Manang. "What happen Claire?" Tanong naman ni Dad. Pero tila wala akong naririnig. Tabging ang mga hikbi ko lamang at mga patak ng luha ko ang tanging kong kasama at karamay.

Ang di nila alam ay nag liligpit na ako ng damit. Agad kong nilabas mula sa ilalim ng kama ko ang isang malaking travel bag. At Ipinasok ko rito ang mga ilan kong mga mahahalagang gamit. Alam kong mahirap mag desisiyon ng padalos dalos. Pero ewan ko ba pero para sa mag oras na ito eh. Ito ang alam kong tama.

Bigla kong binuksan ang pinto. Nagulat sila Dad at Manang sa Hawak hawak kong malaking bag. 

"Claire what is the meaning of this?" Tanong ni Dad sa akin.Na hindi rin maindihan ang reaksyon ng muka.

"Dad I have to go. There's an emergency." Pagsisisnungaling ko. Pero ang totoo eh ayoko ng makita ang pag mumuka ni Nomer. "And manang go get ready now!" Biglka kong utos.

"O sige sige sabi ni Manang.

"Ano bang emergency yan Claire?" Tanong ulit ni Dad.

"Basta Dad. Tatawagan agad kita pag nakapunta nako sa Manila." Sagot ko naman.

Konti lang ang mga gamit ni Manang kaya naman eh madali  lang niyang naligpit ang mga damit niya. 

Papunta na nanaman ako ng kotse ng bigla akong hinrang ni Bj.

"Ate whats wrong?" Tanong nito.

"Ahh wala my konting problem lang pero dont worry everything is going to be alright." wika ko habang hinihimas himas ang ulo niya.

Dali dali na kaming nag puntang kotse. Pati si Mang Samson ay tinawag ko narin. Pinaandar na ni Mang Samson ang kotse ng biglang dumating si Nomer. Agad siyang nagpunta sa harapan ng kinauupuan ko sa loob at walang habas na nagkakakatok sa bintana ng kotse ko.