[รักซ่อนใจ]
ผมรู้สึกว่าเหมือนมีคนกำลังกอดผม ผมพยายามประมวลเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเมื่อคืนทั้งๆที่ยังหลับตาอยู่ ผมไม่กล้าลืมตาขึ้นมา เพราะกลัวว่าแขนที่โอบกอดผมอยู่จะเป็นพวกนั้น แต่กลิ่นน้ำหอมอ่อนๆที่คุ้นจมูก ทำให้ผมอดสงสัยไม่ได้ว่า ตกลงใครนอนกอดผมอยู่กันแน่
ผมตัดสินใจค่อยๆลืมตาขึ้น ภาพแรกที่เห็นคืออกแกร่งของใครบางคนที่สวมเสื้อยืดสีฟ้า ผมกระพริบตาสองสามครั้งพลางกลืนน้ำลายลงคออย่างยากลำบาก
แต่แล้วนาทีที่ผมเงยขึ้นไปมองเจ้าของร่างที่นอนกอดผม ก็ทำเอาผมชะงักไปหลายอึดใจ อีกคนยังนอนอยู่และดูเหมือนว่าจะยังไม่รู้สึกตัว ผมค่อยๆยกแขนแกร่งที่พาดเอวผมไว้ออกช้าๆ เพื่อไม่ให้อีกคนรู้สึกตัว จากนั้นก็ค่อยขยับมานั่งตรงปลายเตียง
จองกุกมานอนกอดผมได้ยังไง ผมขมวดคิ้วเล็กน้อยพลางสังเกตุใบหน้าคม พบว่าตรงมุมปากมีแผลอยู่ ผมเบิกตากว้างเมื่อคิดได้ว่าเมื่อคืนจองกุกเป็นคนไปช่วยผมจากพวกนั้น
เมื่อเป็นดังนั้นจู่ๆใจของผมก็เต้นแรงขึ้นอย่างไม่ทราบสาเหตุ ใบหน้าเห่อร้อน มือเรียวยกขึ้นจับแก้มตัวเองด้วยใบหน้าสับสน ก่อนจะเม้มปากตัวเองแน่น จากนั้นก็ลงจากเตียงวิ่งไปเข้าห้องน้ำอย่างรวดเร็ว โดยไม่สนใจว่าจะทำใครอีกคนตื่นไหม
นายจะมารู้สึกแบบนี้ไม่ได้นะแทฮยอง นายก็รู้ว่าเขาเกลียดนายแค่ไหน นี่นายยังคิดจะมอบหัวใจนายให้เขาอีกหรือ ยังไงเขาก็ไม่มีทางรับหัวใจนายไปดูแลได้หรอก
ผมมองตัวเองในกระจกพลางเรียกสติตัวเองกลับมา พยายามไม่ให้มันถลำลึกไปมากกว่านี้ อย่างน้อยสำหรับผมการได้รักใครสักคน คนนั้นก็ต้องรักผมด้วย ไม่ใช่เป็นผมที่รักเขาข้างเดียว
"ตัดใจตั้งแต่เนิ่นๆก็ยังทันนะแทฮยอง!"
ผมถอนหายใจอย่างอ่อนแรง ก่อนจะจัดการล้างหน้าแปรงฟัน พยายามทำให้หัวสมองโปร่งไม่คิดอะไร
เมื่อเสร็จภารกิจในห้องน้ำแล้วผมก็เปิดประตูออกมา ก็พบว่าร่างสูงบนเตียงไม่อยู่แล้ว ผมกวาดตามองรอบห้องแล้วถอนหายใจโล่งอก สงสัยคงลงไปข้างล่างแล้วกระมัง
ESTÁS LEYENDO
OS/SF - Kookv or Vkook
Fanficรวมฟิคเรื่องสั้น เน้นกุกวีเป็นหลัก แล้วแต่อารมณ์จะแต่ง #ฝากด้วยนะคะ