POV Hope
"Jace!" Plots voelt het heel licht in mijn hoofd. De laatste dag dat we hier heen liepen had ik dat ook al. Dat is dan ook het moment dat ik in elkaar zak. Nog voor de harde grond met mij in aanraking komt voel ik de sterke armen van Jace om me heen. Man wat heb ik die gemist. "Mensenbloed" hoor ik hem nog net roepen voor alles echt zwart wordt.
Warm vloeistof dat in mijn keel glijd zorgt er voor dat ik weer bij zinnen ben. Het proeft overheerlijk en gelijk smacht ik naar meer. Langzaam open ik mijn ogen. Gelijk valt het me op hoe veel mensen mijn aanstaren. Snel kijk ik naar beneden en zie dat het bed waar ik in lig en rood dekbed heeft. Als ik de rest van de kamer bij kijk merk ik dat het thema rood is. Nee echt, bijna alles is rood. Een hand op mijn schouder zorgt er voor dat ik om kijk. Jace zit naast het bed met een kom in zijn hand. Het rode vloeistof klotst bijna over de rand als hij de kom naar mijn mond brengt. Zodra de koelte van de kom tegen mijn lippen aan komt open ik ze en laat ik me voederen als een kind. Ik sluit voor even mijn ogen om de overheerlijke smaak tot me door te laten dringen. Na dat ik zeker weet dat ik alle smaak tot me heb opgenomen open ik me ogen weer en kijk ik recht in de mooie ogen van Jace. Ja ik moet toegeven dat hij zeker niet lelijk is. Zijn ogen die eigenlijk bruin en blauw zijn zijn nu goudkleurig. Opeens gaat het heel snel in mijn hoofd. Mijn hele leven speelt zich af, vanaf nu naar het moment dat ik hem ontmoet heb. Daar had hij ook goudkleurige ogen. Toen dacht ik dat dat zijn gewone kleur was. Maar officieel heeft hij dus bruin en blauw. Gekuch haalt me weer terug naar en met moeite wend ik mijn blik af. Pff zijn alle vampiers soms knap, als ik dat geweten had....Er gaat een schok door me heen. Gelijk schaam ik me voor mijn eigen gedachten. Hope! Hoe durf je! Gelukkig heb ik het hardop denken verleerd. De mateband is er nog steeds en dat voel ik ook. Gek genoeg voel ik zelfs af en toe de gevoelens van Rhys maar dat was in het begin zo. Toe was ik nog dicht bij de grens. Toe ik zijn woede en verdriet voelde wou ik me omdraaien. Ik ben blij dat ik het niet heb gedaan. "Ik wil jullie niet storen ofzo" Pff te laat denk ik en draai mijn ogen. "Dat kon ik horen..."
Geschrokken kijk ik Jace aan "kunnen jullie elke gedachten lezen van mij? Hoezo ik eigenlijk dan niet die van jullie?" vraag ik gestrest. Lachend steekt Jace zijn hand op. Pff zo grappig is dat anders niet, zeker niet als ze ook weten wat ik net dacht. "Wacht dacht je dan?" vraag die jongen van net weer. Ik stuur hem een boze blik en gelijk kijkt hij weg, wel met een grijns. Pff eikel, denk ik wetend dat hij het hoort. Zijn grijns wordt alleen maar groter. "Raph, kappen, dat komt 'mi amore ' omdat het alleen kan als je het zelf wilt. We hebben ook met elkaar AFGESPROKEN" daarbij kijkt hij naar 'Raph' "dat we NIET zomaar elkaars gedachten zouden lezen." Ahhh" Bij het woordje mi amore word ik gelijk helemaal warm van binnen. Ik merk nu pas hoe erg ik hem gemiste heb. Raph begint weer te praten: "Koning Marcus wil je graag spreken over de inwijding." Inwijding!? Vragend kijk ik Jace aan maar die heeft zich al omgedraaid en stuurt iedereen weg. Raph draait zich bij de deur nog een keer om en zegt:" Ene, alleen de vampieren met mijn uiterlijk zijn knap, niet allemaal dus." Hij knipoogt en voor ik ook maar iets kan zeggen is hij weg. Met open mond staar ik naar de deur om vervolgens mijn gezicht in het kussen te duwen. Met mijn hoofd nog in het kussen vraag ik Jace: "Dan heb jij mijn gedachtes zeker ook gehoord ofniet soms?""Uhh.." Is zijn antwoord. Ik draai me om en zie hem in zijn nek wrijven met een grijns die hij probeert te onderdrukken. Ik duw mijn hoofd weer op het kussen en kreun. Jace zijn lach schalt door de lege ruimte heen.
gepubliceerd: 20/03/18
Het is oprecht gewoon een maand -1 dag geleden dat het vorige hoofdstuk is geplaatst. Oepsss. Ik ga nu ook bezig met het verder verbeteren van MFL.
Ik ben trouwens echt slecht in mijn afspraken na komen. The Story Of.. serie zou ook online komen maar na 1 hoofdstuk en wat covers maken heb ik er eigenlijk niet echt meer veel naar omgekeken....shit. Ik heb trouwens wel nog iets anders leuks. Maar ik ga het nog even geheim houden...
Nog 1 ding. Naast alle weerwolven/vampieren/fantasie boeken wil ik misschien een echt romantische of cliché boek gaan schrijven. lijkt jullie dat wat? Ik heb het dan over badboy/goodgirl verhaal. Ik zou graag jullie mening willen horen!
xxx
JE LEEST
Different ~Deel 2 MFL Serie~
VampireAlles lijkt het goed te gaan tussen Rhys en Hope. Tot er iets gebeurt wat hun hele leven zal veranderen. Blijven ze bij elkaar of zullen ze allebei voor een andere partij kiezen? Zal de liefde sterker zijn dan de oneindige roep van de andere kant? O...