Chapter 58:
***BRENT'S POV***
Kulang na kulang ang pasa na iniwan ko sa mukha ng g*gong yun.. Hindi ako nagparaya para lang saktan nya ang babaeng mahal ko..
All this time nagparaya ako because I know it will make her happy but I'm wrong.. Mas lalo lang syang nasaktan..
Sana, sana ipinaglaban ko pa sya.. Di man nya akong matutunang mahalin pero ipinapangako kong di ko sya paiiyakin..
Nakatulog sya sa sasakyan ko habang umiiyak.. inihatid ko sya sa bahay nila ng di nya namamalayan.. Her family keeps on asking me what had happened to her but I refused to answer them.. Wala akong karapatang pangunahan si Athena..
When I left her in her room, I called her friends.. Mas magandang meh makausap sya paggising nya..
Dumiretso agad ako sa bahay namin at hinanap ang gagong si Dylan..
"Where's Dylan?!" pagalit kong tanong ke manang.. Pati ibang tao nadadamay na.. tss!
"po?? ah, n-nasa po ser" sagot ni manang na nanginginig ang boses.. natakot ko ata
"yung babae??"
"n-nasa taas pa rin po"
Lalo kong gustong gulpihin si Dylan.. Kung di ko lang sya kapatid baka napatay ko na sya!!!
Umakyat ako sa kwarto nya.. Sukat sa nakita ko, bigla ko na lang syang hinawakan sa kwelyo at saka sunud-sunod na sinuntok sa mukha.. T*ngna!!! Ang lakas ng loob nila na matulog na magkatabi pagkatapos ng nangyari!!!
Kung hindi lang dumating yung mga katulong at guard namin sa bahay baka nabasag ko na ang pagmumukha nya..
Dahil sa gulat ni Dylan, hindi agad sya nakatayo at nakalaban sa akin..
"WHAT THE F*CK!!!!" sigaw ni Dylan habang hawak-hawak ang mukha nya
"T*ngna mo Dylan!!! HAYOP KA!!!!" nagpupumiglas kong sabi sa kanya.. hawak pa rin ako ng guard namin.."Kung alam ko lang na gagaguhin mo lang si Athena eh di sana hindi na ako nagparaya sayo g*go ka!!!! Ilang beses mo na ba syang sinaktan?? Ilang beses mo pa syang balak saktan?!!! Ipinapangako ko Dylan, simula ngayon hinding hindi na sya magiging sayo.. kahit anong gawin mo, sya na rin ang lalayo sayo.." lumabas na ako ng kwarto nya at saka pumasok sa kwarto ko..
Lahat gagawin ko wag lang bumalik si Athena sa kapatid ko..
**end of Brents's POV**
***MARTY's POV***
Tinawagan kami ni Brent at pinapunta dito kina Atheng.. Kahit anong kulit ko sa pagtatanong sa kanya kung anong nangyari, wala pa rin akong nagawa.. Nang makarating kaming lahat, kita namin kung paano sya umiyak habang nahihimbing sya sa tulog..
After an hour, nagising sya.. Basang-basa ng pawis at umiiyak..
"ssssh, girl.. tahan ka na..what happened ba??" tanong agad ni Danna
"Danna, let her cry.. She needs that.. Alam ko kung para san ang mga luhang yan Atheng.. you can't hide it to me.. Ang mapapayo ko lang Atheng, sana last na to.. Tama na.. You don't deserve this.. And he doesn't deserve a girl like you.. "
"paano mo naman nasabi na about lovelife to??" tanong ni Ken sa akin
"wala naman na syang ibang poproblemahin kundi yung puso nya.. She have a complete and happy family.. di naman tayo nag-away away di ba?? so yun na yun.. "
wala man kaming marinig na iyak sa kanya pero patuloy pa rin ang pagluha nya.. Nakaikot kaming tatlo sa paligid nya.. I even cried when I saw her crying while she's sleeping.. Ganun kasakit yung nararamdaman nya ngayon.. Obviously, it's DYLAN, AGAIN..
sina tita nag-aalala na sa labas.. Di di nila alam kung anong nangyari.. Gusto man nmaing tanungin sya pero alam naman namin na magkekwento rin sya kapag ready na sya.. I just wish na matapos na lahat ng problema nya.
Tears keeps on falling on her face kaya di na namin mapigilan ang mga luha namin.. We hug her tight and cry.. At unti-unti naming narinig ang hagulhol nya..
"Ang sakit.. s-sobra.. bakit nya ako niloko??! Bakit nya ako ipinagpalit sa babaeng yun?!! bakit nya nagawa sa akin 'to?! BAKIT?!! pinilit ko namang di magkulang sa kanya.. bakit talo na naman ako?? a-akala ko magiging masaya na ako.. pero SH*T!!! manloloko sya!! manloloko sila.. ano pa bang kulang?? Kailangan bang pati sarili ko ibigay ko sa kanya makuntento lang sya at wag akong saktan?? dun ba ako nagkulang??? ang sakit eh.. ang sakit-sakit.." patuloy pa rin sya sa pag-iyak at pagwawala sa kwarto nya.. naaawa ako kasi di nya dapat sinapit ang ganito.. she's a good girlfriend para pagtaksilan sya ng lalaking yun..
"Atheng, di mo kailangang ibigay ang lahat to please him.. Mas mabuti na yung una pa lang nalaman mo na kung ano ba talaga ang gusto nya at kung anong ugali nya.." sabi ko
"di ka dapat manghinayang sa kanya sis.. marami dyan na handa kang mahalin ng sobra.. at merong isa na matagal ng nagmamahal sayo kaso di mo lang nakikita.." sabi naman ni Danna
"Tama na Atheng.. How many times will you be this miserable because of that guy?? It only shows that you don't need that A*shole.. we're here naman ah, di ka namin papabayaan.. At yung family mo, they're all worried.. Kaya sana after this, tama na.. love yourself Atheng and when you do that, you'll find the real happiness you're looking.." mahabang pahayag ni Ken.. kapag talaga may isang dehado sa amin lumalabas yung other side namin.. yung pagiging serious..
Sa aming lahat, si Atheng palagi ang nahaharap sa ganitong problema.. At nasasaktan kami para sa kanya.. I promise, hinding-hindi na makakalapit si Dylan sa kanya..
**end of Marty's POV**
***ATHENG'S POV***
Hindi nila ako iniwan ng mga kaibigan ko.. Mula noon hanggang ngayon nasa tabo ko pa rin sila.. di sila nagsasawang damayan ako sa mga problema ko.. I am so bless to have them..
Ang pamilya at mga kaibigan ko, nagtatawanan sila ngayon.. Lahat sila gusto akong pasayahin.. Lalo tuloy akong naiiyak.. Masyado nila akong mahal.. Isa lang naman ang nawala sa akin, pero napakarami ng nagmamahal sa akin..
Alam kong alam na nila ang nangyari kahit di ko sinabi kanina.. Obvious naman siguro.. Walang nagtanong ni isa sa kanila.. They're all laughing.. Tumawa man ako pero halatang pilit.. Si daddy, kita ko sa kilos at tingin nya na gusto nya akong icomfort pero mas pinipili nyang patawanin ako..
Maya-maya nakiktawa na ako sa kanila but they stopped laughing.. tawa lang ako ng tawa hanggang sa unti-unti na silang lumapit sa akin..
My mom and dad hugged me tight then they wipe my tears.. Nababaliw na ata ako at tumatawa ako kahit masama ang loob ko, kahit lumuluha ako.. T*NGNA!! ang sakit naman kasi.. parang binibiyak yung puso ko.. mas doble yung sakit ngayon kasi mas mahal ko na sya ngayon.. sobra-sobra pa nga eh!
"Anak, andito lang kami ha? lagi mo yang tatandaan.. di ka namin iiwan.. iwanan ka man ng lahat ng lalaki sa buong mundo.. Tandaan mo na mas marami ang nagmamahal sayo kesa sa mga luhang iniiiyak mo.. "
I shouldn't cry.. Maraming naaapektuhan dahil sa kahinaan ko.. Maraming nasasaktan twing nasasaktan ako.. Kaya tama na.. Tama na ang kagagahan Athena.. Oras na para mahalin mo naman ang saril mo.. Hindi mo kailangan sa buhay mo ang isang taong walang kwenta lalong lalo na kung si JUSTIN DYLAN MONTILLANO ito..
Pero ito ang dapat malaman ng lahat..
MAGHIHIGANTI AKO..
**end of Atheng's POV**
**********************************************************************************************************
sa wakas kahit short update lang eh natapos ko na to..
sorry ulit kung laging late update..
sana magvote, comment and fan pa rin kayo.. dami na kasi nag-unfan kasi di agad ako nakakapag-update.. =(((
so ayun, sana anjan pa rin kayo mga readers.. ^___^
VOTE, COMMENT & BECOME A FAN..
THANK YOU!!!!!! ^____________^
BINABASA MO ANG
I'VE NEVER BEEN IN LOVE.. NGAYON PA LANG..
RomantizmTEKA... in love na ba ako sa mayabang, suplado, hambog, pilosopo at gwapong lalaking yun??! NO!!!! a BIG NO!!! Hindi pwede.. AYOKO!!! I've never been in love.. I don't even know how to love.. Pero bakit ganun?? Why am i feeling this way?? i can't g...