Savaş Mı Barış Mı?

Haketmiştir Kesin O.

Savaş beni bırakıp gittikten sonra yanıma Pelin denilen kız geldi. Biçimli kaşları çatılmış, dolgun dudakları huzursuzlukla bükülmüştü.

"Bana bak pis yelloz Savaştan da Barıştan da uzak duracaksın!"

Ciddi mi diye baktım. Ve çok ciddi duruyordu. Çok da sikimdeydi onun ciddi olup olmaması. Tek kaşımı kaldırdım ve

"Ben? Bana mı yelloz dedin?",

"Evet canım sana dedim! Savaş da Barış da benim! Onlardan uzak dur!"

"Lan siktir git işim gücüm yok senin gibi küflenmiş kaşarla mı kavga edeceğim?"

"Bana bak kaşar sensin!"

Üstüne yürüdüm ve tehlikeli bir ses tonuyla fısıldadım *kavga etmeden önce yazarınız da böyle konuşmaya başlıyor sjdndjdjdn*

"Sen. Bana. Sürtük. Ve. Kaşar. Mı. Dedin?!"

Dedim ve Pelinin saçlarına yapıştım. Erkek için hayatta kavga etmezdim ama sabrımı zorlamıştı. O gereksiz çabalarla saçlarını ellerimden kurtarmaya çalışsa da ellerim saçlarını mengene gibi sarmıştı.

"Ahhhh! Bırak ya! Seni Savaşla Barışa söyleyeceğim!"

"Sie!"

Dedim ve kafasını tutup duvara yapıştırdım. Ardından ellerimi çırpıp arkamı döndüm ve karşımda Savaş, Barış ve Miraçı gördüm. Siktir!

Savaş kişnemeye başladı. Barış hemen Pelinin yanına koştu ve Peline baktı. Sebepsiz yere sinirlenmiştim Barışın yaptığı şeye. Miraç bana şaşkınca baktı ve yanıma gelip yüzümü avuçları içine aldı

"Hazal iyi misin? Sinirden yüzün kıpkırmızı olmuş!"

"İyiyim de senin kuzeninin ağzına sıçtım farkındasın dimi?"

"Farkındayım ama kesin haketmiştir o."

Savaş yanımıza geldi ve Miraçın yüzümdeki ellerine sertçe vurdu. Benim kolumu tuttu ve

"Hadi seni eve bırakayım kıskanç deli'm"

"Ya hepiniz bi sie lan!"

Barış bize ciddi bir sırayla baktı ve ölümün kafasını tutan ellerini hemen çekti. Tiksinmiş bir şekilde ellerini çırptı ve

"Sadece bayılmış. Hadi gidelim."

Dedi ve bir kolumdan da o tuttu. İkisi de beni sürüklerken ben gözlerimi yumdum ve başımı arkaya attım.