Zeynep güldü hey koridordo deli gibi koşup önüme gelene bunu söylüyordum.
Cenk cenk koş Zeynep güldü diyince suratıma aval aval bakıp elindeki kahveye bakıp
Abi ilk kez gülmüyor ya bak bende gülüyorum manyak mısın bunun için koşulur mu diyince gerçeekten çok salak olduğunu anladım.Daha jeton düşmedi kahvesinde bir yudum alıp bekledi ve birden yüzüme püskürttü.
Ne güldü mü abi bu çok iyi haber yani şey kusura bakma kerem birden yüzüne fışlattım.
Dua et şuan mutluyum yoksa yapacağımı bilirdin.
Kusura bakma abi sen şey edince bende birden şey ettim şey oldu şey işte.
Cenk abi başlatma şeyine şimdi.Yürü git millete haber sal bende karımın yanına gidiyim.
Sonra koşa koşa tekrar Zeynep'in yanına geri döndüm.Ve peşimde beni takip eden hastane ordusunu da unutmayalım.
Herkes bir biriyle konuşmaya başlayınca içeriye Savaş giriyor ve herkesi dışarıya çıkarıyor.Bunun için bir ara teşekkür ederim.
Evet durumu iyi ameeliyat ağır geçtiği için tamamlayamadık şimdiki durumunu göz önüne alırsak en yakın zamanda yapmamız iyi olur.Sen ne dersin kerem?
Eğer ameliyat olursa düzelecek mi?
Evet ihtimal yüksek tabikide belkide düzelmeyebilir.Ama eğer...
Tamam yapalım o zaman eğer bişey olur keşke yapsaydık demek zorunda kalmam bütün ihtimalleri yapmamız lazım onu bu durumdan kurtarmamız için.
Tamam o zaman hemen ameliyata alalım hemşireye söyleyin hazırlıkları başlatsın.
Peki efendim.Asistan dışarı çıkınca Savaş koluma girip beni dışarıya çıkardı.
Merak etme o iyi olacak.
Teşekkür ederim yanımda olduğun için sağol diyip ona sarıldı.Ameliyat için oda yanımdan gitti.Bu duyguyu tekrar yaşamak berbat bir his.Ama onun böyle olmasıda beni deli ediyordu.Sesini özledim.
Yarım saat sonra ameliyata girecekti Zeynep.Annemler ise her zaman ki gibi mendil kutuları ile kapıda bekliyorrlardı.Ezgi de arada o kutudan nasipleniyordu.Sahi pelin nerelerdeydi?
Sonunda karımı odadan çıkarıp ameliyathaneye götürdüler allahım ne olur bu sefer herşey güzel gitsin.
1 saat Sonra...
İçeriye sürekli girip çıkan insanların hiç bişey dememesine sinir oluyordum artık.Sonunda birini tutup falakaya yatırıp işkenceyle ağzından laf alacaktım.
3 Saat Sonra...
Hala ses seda yok allahım kafayı yiyecem ne oluyor içerde karımın organlarını mı söküyorsunuz?
4 Buçuk Saat sonra...
Artık herkes beklemekten yorulmuştu.Ezgi ağlamaktan uyuya kalmıştı.Annemler ise ısrarlarımız sonucunda kantine inip kahve içmeyi kabul etmişlerdi.Ben mi?Ben bir saniye olsa gözümü kapıdan ayırmıyordum.Artık dayanamaayıp içeri girecekken Savaş yorgun bir halde dışarı çıktı.Herkes gözlerini ve kulaklarını ona kitlemişti.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Erkek ve Kadın
RomanceEvlenirsin ve hayatını onunla birleştirirsin herkesin yaptığı gibi.. Boşanırsın ve hayatlarınız ayrılır... Peki her şey bu kadar kolay mı? Yaa kaderler bir yazıldıysa? Kadere inanmak gerekir... Çünkü onlar birbirlerinin kaderiydi.