Trapped Game: Αντέχεις;

Κεφάλαιο 8.

16 ημέρες πριν την εξαφάνιση.

Ξύπνησε νευριασμένος. Βέβαια το κύριο ερώτημα είναι αν κοιμήθηκε καθόλου. Το μυαλό συνεχώς γυρνούσε γύρο από την χτεσινή ημέρα.

Τι γίνεται στη ζωή της Ρουθ και δεν πρέπει να μαθευτεί; Γιατί την απειλεί η Αμέλια;

Ποιος είναι ο Άλεξ που δεν μπόρεσε να είναι μαζί της λόγο του παρελθόντος της;

Ήταν τυχαίο που τον πήγε σε εκείνο το σπίτι εκείνη την ημέρα; Ποιος ήταν αυτός στο μαύρο αμάξι;

Γιατί έχει συνεχώς μελανιές πάνω της; Ποιος της τα κάνει; Η Αμέλια; Κάποιος άλλος; Τι στο καλό συμβαίνει με αυτή την κοπέλα;

Για ποιο λόγο ήταν κλαμένη όταν πήγε για πρώτη φορά στο σπίτι της;

Γιατί δεν έχει φίλους, ή μάλλον, γιατί τους απομάκρυνε από κοντά της όταν πέθαναν οι γονείς της;

Γιατί κρατούσε τον σάκο στο χέρι της εκείνη την νύχτα; Που πήγαινε; Ποιος την πήρε; Γιατί φοβόταν να μπεί στο ριμαδοαμάξι εκείνη την ριμαδιασμένη ημέρα;

@
Σηκώθηκε απότομα από το άβολο κρεβάτι με όλες αυτές τις ερωτήσεις στο νου του, και έβαλε τα γάντια του μποξ αξημέρωτα. Άρχισε να βαρά τον σάκο με μένος, με όλη την οργή που τον κατέκλειαι σκεπτόμενος όλα αυτά που έχουν συμβεί. Χτυπούσε τον σάκο σαν να ήταν ο χειρότερος εχθρός του, με τον ήχο να ηχεί σε όλο το πάνω διαμέρισμα του πάνω ορόφου.

Μισούσε τον εαυτό του που δεν την υπερασπίστηκε. Μισούσε τον εαυτό του γιατί έκανε αυτό ακριβώς που έκαναν οι άλλοι και σε εκείνον όταν ήταν στη θέση της. Κάνεις δεν μπήκε στη μέση για εκείνον, κανείς δεν σταμάτησε κανέναν από να τον χτυπάνε και να τον χλευάζουν. Έκανε αυτό ακριβώς που είχε υποσχεθεί να μην κάνει, να μείνει άπραγος.

Μίσησε την Ρουθ που δεν στάθηκε στα πόδια της να την αντιμετοπισει. Μίσησε την Αμέλια για την φτηνιάρικη συμπεριφορά της. Μίσησε την φίλη της που δεν ήταν δίπλα της. Μίσησε τους πάντες και τα πάντα, και ο σάκος του μποξ κόντευε να ξεριζωθεί από την θέση του.

Ο κ. Έθαν, ήταν και εκείνος ξύπνιος εκείνη την ώρα. Ακουγε καθαρά τον Ντέιβιντ να παλεύει με τον εαυτό του μα προτιμούσε να μην ανακατευτει. Αν μόλις λίγες μέρες μαζί του, τον είχε συμπαθήσει και τον συμπονούσε σαν γιο του. Ήξερε πως κάτι τον ταράζει, κάτι τον προβληματίζει, κατάλαβε πως όλο αυτό γινόταν για εκείνη την κοπέλα με τα πράσινα μάτια. Μια θλίψη τον διαπέρασε σκεπτόμενος την νεαρή Ρουθ.