Dit verhaal gaat over nisrin een doodnormaal meisje. Maar je zult zien dat geluk niet haar beste vriend is. Zal wassim ooit van har houden?
Niks mag gekopieerd worden!! ❗️❗️❗️❗️
Ik werd waker door een misselijk gevoel, ik ging razendsnel naar het toilet en kortste voor de derde keer bloed uitgekotst. Ik ging hijgend even zitten, ik wou opzoeken wat het juist betekende. Maar toen ik het net wou opzoeken vergrendelde ik mijn gsm. Ik ben gekomen om me beter te voelen niet om nog meer stress te krijgen. Ik stond op en frist me op, nadat ik opgefrist was bestelde ik ontbijt. Het ontbijt was aangekomen en ik begon van vanalles wat te eten. Er waren eitjes, croissants, vers brood... Nadat ik me helamaal vol propte met het heerlijk ontbijt stond ik op en deed een outfitje aan.
Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.
Ik had een zonnebril aan omdat het best wel warm was. Ik ging met de lift naar beneden en ik voelde me heel aangestaard in de balie. Maar ik negeerde het. Ik ging naar buiten en ik moest even nadenken waar ik men auto heb gelaten want al deze straten leken zo hard op elkaar. Na een kwartiertje zoeken zag ik hem eindelijk. Ik stapte in en zetten wat muziek op ik ging omw naar het stad. Ik zag dat lina me wel 1000 keer heeft gebeld maar negeerde het.
Pov Lina Ik kon het nog steeds niet geloven ookal ben ik ondertussen al gestopt met haar te bellen. Ik vind het toch raar ik belde sanae om te vragen of ze even wou komen. Ze zei of dat ik wist van een brief. Ik was geschrokken en zei :hzo jij ookal? Ze zei :ik stond deze morgend op en in de brievenbus lag er een brief van nisrin. Ik zei : zou je even langs willen komen? En meen de brief mee. Ze zei :ok sgoed ik ben er binnen een kwartiertje.
Na ongeveer een kwartiertje hoorde ik de bel. Ik deed open en zag sanae. Ze was nog best wel chill tegenover mij. Ze begroeten me en kwam binnen. We gingen zitten op de bank en, en gaf me haar brief en ik die van mij. We lazen het allebei in stilte, en toen we klaar waren hing er ene ongemakkelijke stilte. Ze zei : ik denk dat ik weet wat er is. K keek haar met opgetrokken wenkbrauwen aan en zei :oow wat dan? Ze begon te vertellen :
Je weetosschien dat het niet nisrin haar keuze was om te trouwen. Allee helamaal niet, en is gewoon uitgehuwelijkt. Dat was al een ding dat haar pijn deed. Maar in die tijd dat ze niet praten met soufiane was ze wel close met wassim. En ze was zo gelukkig ik zag het gewoon aan hoe ze deed. Maar nader dichter bij het huwelijk kreeg ze meer en meer een soort van schuldgevoel tegenover wassim. Ze had dus de dag daarna afgesproken met wassim voor een etentje zodat ze het eindelijk kan uitleggen. Maar toen ze aankwam bij wassim had hij de uitnodiging al gekregen en begon hij haar helemaal uit te schelde. En besef dat dit 1 dag ofzo ervoor de bruiloft was. Een paar dagen geleden kwam ze erachter dat soufiane een ander had en ik denk dat dit de manier voor haar is om alles te verwerken.
Ik keek haar met open mond aan, hoe kon ik ooit zo blind zijn? Mijn bloedeigen zus ik had het toch opzen minst gezien. Ik wist niet dat het leven van mijn zus zo moeilijk was.
Pov Nisrin Aangekomen bij het stad. K was hier al eens eerder geweest met mijn vriendinnen. Ik vond het best wel snel. Ik parkeerde men auto en stapte uit. Ik ging wat winkels in en pasten nog wat dingen. Toen ik honger kreeg ging ik even wat eten. Ik zag vaak dat mensen me raar aankeken omdat ik alleen was. Maar ik genoot juist van de stilte.
Aangekomen bij het hotel was het 16:00. Ik parkeerde men auto net naast het hotel zodat ik straks of morgen niet zo lang moest zoeken. Ik ging net het hotel binnen totdat ik iemand zag....
