Book 1:I'm Secretly Married to the Cassanova King✔

Chapter 37: Husband's words

CHAPTER 37

Jared's POV

I hate myself! F*ck ilang days nang cold sakin si Savannah nakakainis kasi dapat makikipag-usap ako sa kapatid nya and then it ended up of kissing her like mapapamura ka nalang. I swear hindi ko pinapangarap na halikan sya, I've search some backgrounds about her and it's all not good.

At kung sya man ang mananalo sa laban nila sasakalin ko sya dahil sa galit!

Asa rooftop ako ng bahay namin ni Savannah umalis ng maaga si Savannah may pupuntahan, hindi ko na sya tinanong kung saan alam kong mainit ulo nun sakin nawalan narin ako ng ganang pumasok dahil sa nangyari kahapon.

Tiningnan ko ang hawak ko yung kwintas nya,

'This necklace belongs to someone who you truly love ok?'

Naalala ko na naman ang sinabi nya sakin, But I fall for her already I can't find a woman like her she's perfect for me. "Daddy hindi ka po papasok?" Tanong ni TJ (Timothy Jazekiel)

Ginulo ko ang buhok nito at umiling "hindi anak maglalaro tayo maghapon you want that?" Tanong ko

"Yes daddy! Yey" galak na sabi nito.

*bboom!*

Nagulat ako ng mapahiga si TJ sa sahig at ang mas malala may daplis ito ng bala napatingin ako sa puno f*ck!

Agad kong binuhat si TJ papalabas ng bahay at sumakay ng kotse.

*riiinngg*

'Oh anak napatawag ka"-mommy

"Ma! Si TJ dadalhin ko sa hospital'-ako

"What!?why?"-mommy

"Nadaplisan si TJ ng bala f*ck!"-ako

"Okay tatawagan kolang si Balae pupunta na kami sa hospital"-mommy

Tinawagan ko naman si Savannah

'Hello'-Sav

'Si TJ'-Ako

'Bakit anong nangyari?'-Sav

Halata sa boses nya ang pag-aalala.

'Nadaplisan ng bala dadalhin ko sya sa hospital'-ako

'Ha?!! Pano? Bakit?'-Sav

'I-eexplain ko sayo mamaya basta pumunta ka muna sa hospital'- ako

'Okay, okay pupunta nako'-Sav

End of call

Fast forward...

Naisugod kona si TJ sa emergency room napaupo nalang ako sa sahig, habang nanginginig ang mga kamay ko, not my son, kung sino man ang gunawa noon at papatayin ko.

"Jared" napatingala ako napangiti nalang ako sabay yakap sa kanya.

Savannah's POV

Nagmadali ako papasok ng hospital ng makita ko si Jared na nakaupo sa sahig and my heart melts when I saw his tears ngayon ko lang nakita ang luha nya, it's like a gem na dapat ingatan.

"Jared" tawag ko dito napatingala sya sabay ngiti parang unti-unting nawawala ang galit ko sakanya seeing him like this makes me calm I want to hug him.

Tumayo sya at niyakap ako na ikinagulat ko ang bango nya napakuha narin ako oh! I miss him.

Sya na ang unang humiwalay sa pagkakayakap sakin, "what's wrong?" Tanong ko.

"I know you're still mad at me" malungkot nyang sabi sakin umupo ako sa tabi nya.

"Hindi muna ako magagalit sayo para Kay Timothy pipilitin kong makipagbati sayo" sabi ko napatingin sya sakin.

Helpless ang mailalarawan ko sa mga mata nya, "No, don't force yourself to forgive me if you still want a space. I know it was my fault, you can forgive me if it's not because of someone else. Forgive me because you're heart wants too" sabi nya sabay iwas ng tingin sakin that word's makes me froze he--he's being cold at me this past few days.

Dahil ba nagalit ako sakanya? And he knew I need space, he is doing this because of me.

"Anak kamusta ang apo ko?" Rinig kong sabi ni mommy sabay yakap sakin.

"Asa operating room po si TJ. Asan po si daddy?" Tanong ko.

"Susunod na raw nga pala heto oh, Jared pinabibigay ng mommy mo food at damit" sabi nito.

"Asan po si mommy?" Tanong nya.

"Nabili lang sa labas" sabi nito.

Makalipas ang ilang oras ay bumukas ang pinto ng operating room, "kamusta po ang anak namin doc?" Tanong ko.

"Your son is fine, successful ang ginawa naming operation sakanya ipapadala na namin sya sa private room" sabi nito namalayan ko nalang na nakayakap na ako kay Jared.

"Hay salamat naman" sabi ko.

"Bati na uli kayo?" Tanong ni mommy.

"A-ah," bumitaw ako sa pagkakayakap, "hindi pa po" sabi ko.

"Aalis muna ako bibili Lang ako ng makakain natin" cold na sabi nito sabay bitaw sakin, para akong binuhusan ng malamig na tubig at Hindi makagalaw sa kinatatayuan ko.

To be continued......