GÖRÜNMEYEN İZLER

1⃣

Karanlık
Karanlık
Karanlık...

Böyle işte benim hayatım. sadece siyahtan ibaret. sadece duyduğum sesler var bir de hissettiğim eller.

Henüz küçük yaşta geçirdiğim bir kaza yüzünden gözlerimi kaybettim. Ve artık insanların sesleri ile tanış oldum

11 Eylül 2005

güneşinin battığı ve bir daha hiç doğmadığı karanlık günüm şu anki sessizliğimin temelinin atıldığı zaman yani

Olacaklardan habersiz bir şekilde. Güne o kadar mutlu başlamıştım ki

yemek sırası bendeydi okulumuzda hergün birinin ailesi okula yemek getirir

sınıfın yemek işleriyle çocuk ilgilenir ve o yaşta sorumluluk sahibi olmamız empoze edilirdi

Annem köfte patates ve çorba içecek olarak vişne suyu yapmıştı tüm sınıf için

okul saati ilk defa gelmek bilmiyordu Annem farketmiş olsa gerek. O gün yarım saat erken çıkmıştık.

O gün yolda gördüğüm herşeyi kafama kazırcasına bakmak isterdim karanlığa gidiş yolumu bilmek isterdim

Gördüğüm kırmızı kulübeyi ayağı topal siyah köpeği yoldaki ağaçları tek tek izledim özel bir dikkat sarf etmeden baktım sadece

Okulun karşısında olan fotoğrafçıya girdik

Annem o günkü heyecanımı hatıra olarak saklamak istese gerek. benim fotoğrafımı çektirdi bir kaç tane.

Güldüğüm son fotoğraf olduğundan habersiz fotoğraflarda otuz iki diş sırıtmıştım.

oradan çıkıp okula doğru ilerledik annem de okula çok yakın olan mimoza kafede oturup yemek saatinin gelmesini bekliyecekti

Sınıfta yaptığımız bir kaç çalışmadan sonra yemek vakti gelmişti

Hocam yemekleri herkese ikram ettikten sonra beni tahtaya davet etti

Yemek duası için herkes ellerini açmış benim okumamı bekliyordu

Dua etmeye başladık herkese afiyet diledikten sonra yerime geçmeye yeltenmiştim ki

Üstüme bir bardak vişne suyunu döktüm

özenerek giydiğim elbisem kirlenince sinirlenmiştim ve kıtılmıştım bana gülenlere hocam lavaboya gönderdi tebessüm ederek

İşte herşey o zaman oldu

Lavaboda sınıfta hocamıza yardımcı olan emine abla vardı çamaşır suyu ile lavaboyu temizliyordu

Üstümü görünce temiz kıyafet almaya dolaplarımızın yanına gitmişti

Karşıda deterjanların bulunduğu dolaba yaklaştım çamaşır suyu olduğunu gördüğüm kutuyla çok sevindim

Şişeye erişebilmek için parmak uçlarımda kalkıp elime almaya çalıştım kapağı açık olduğu için

Cinayet aletim direkt gözlerime geldi ve tarif edilemez bir acı ile karşı karşıya kaldım

O zamanki çığlıklarım halen geceleri kulağımı tırmalar

Okulu dava etmiş haklı olarak mı yoksa babamın isminden dolayı mı bilmem biz kazandık

Ama o davanın sonucu bir daha gözlerimi geri vermedi

Şu an bu halde olmamdan dolayı birini suçlayıp ondan nefret etmek istiyorum ama tek bir hedef bulamıyorum

Ne emine ablaya ne de o vişne suyunu masama bırakan hocama karşı kin tutamıyorum

Yine göremediğim yıldızlara baktım göremiyorum belki ama onların orada olduklarını biliyorum ve hiç vazgeçmeden onlara bakıyorum

Saatin kaç olduğunu anlamak için saatimin camını kırmıştım

Her saatin kaç olduğunu
merak ettiğimde el yordamıyla tahmin etmeye çalışıyorum

Yanımda olan saatin ibaresini nazik bir hareketle takip ettim ve saatin gecenin biri olduğuna kanaat getirdim

Dakika kısmını pek fazla çıkaramadığım için bakmadım ve başımı yastığa koyup

Bu gece de tanrıya bana acıması için dua ettim ve çaresizce gözlerimi kapatıp uyudum

❣️E.K.