*...შინაარსი აღარვის გახსოვთ არა? მაპატიეთ*
2 საათია ჰარის ველოდები . მოვიწყინე აღარ ვიცოდი რა მექნა ,კლასიკის მოსმენა გადავწყვიტე შოპენის -nocturne op 9 no 4 ჩავრთე ბოლო ხმაზე , მისაღების კუთხეში არსებული როიალი გავხსენი და დაკვრა დავიწყე მელოდიას ავყევი ,არ ვიცი კლასიკის უდიდესი ფანატი ნამდვილად არ ვარ შეიძლება yo yo ma -ს hush little baby მომესმინა მაქსიმუმ . მაგრამ შოპენის ეს ნაწარმოები რაღაცნაირად მიზიდავს და ერთადერთი კლასიკური ნაწარმოებია რომლის დაკვრაც მეხერხება. ჩახველების ხმა გავიგე კარებში ჰარი იდგა რომელსაც ტანზე ნახევრად შეხნილი გუჩის პერანგი ეცვა , ნახატებით დაფარული დაკუნთული სხეული ნათლად ჩანდა, მოტკეცილი შარვლის ნაცვლად კლასიკური შავი შარვალი ეცვა , ტანისამოსსზე ყურადღება გავამახვილე რადგან როდესაც სახლიდან წავიდა აშკარად სულ სხვა რაღაც ეცვა
მე დაკვრა შევწყვიტე თუმცა შოპენი გაჩერებას არ აპირებდა მუსიკის ფონზე ჰარი მომიახლოვდა ხელები ნიკაპზე მომკიდა და სახე ამაწევინა
-კონსუელა
-გისმენ
თვალები უბრწყინავდა ულამაზესი იყო წარმოუდგენელია როდის მოვახერხე და მასზე დამოკიდებული გავხდი ? ჰო,გავხდი.
გაიღიმა ლოყებზე ღრმულები გამოაჩინა , არ მითქვამს?მეც მაქვს ლოყებზე ღრმულები ისეთი დიდი არა როგორიც ჰარის მაგრამ მაინც კარგად ჩანს თუ კი გავიღიმე. მეც გავუღიმე ,თითი ლოყაზე ჩამომისვა
-ჰარი როდის გამოიცვალე? ვკითხე და თან თმები გადავუწიე ,როიალი დახურა და ხელში ამიყვანა
-დამესვარა ტანისამოსი სამსახურში და მაღაზიაში შევედი რომ გამომეცვალა
შენ კი, კონსუელა ,შესანიშნავად უკრავდი
მთლიანად შესანიშნავი ხარ ,და წარმოდგენა არ მაქვს როგორ მოახერხე და ამდენად ძვირფასი გახდი ჩემთვის , გეგმაში არ მქონია შენი შეყვარება კონსუელა
მეუბნება და მეც ღიმილს ვერ ვწყვეტ
-ჰარი
-გისმენ
კიბეებზე ადის ისე რომ ფეხები მის წელზე მაქვს შემოხვეული
-დოროთეა შემიძლია ვნახო ხვალ?
-რათქმაუნდა კონსუელა, მე ხომ შენ ჩაკეტილი არ მყავხარ
უბრალოდ გამაბრთხილე სად წახვალ და ვისთან ,მაგრამ ბიჭთან არ გაგიშვებ და იცოდე
-ამ დოროთეას გარდა მაინც არავის ვიცნონ
ვუთხარი და თავი მხარზე დავადე
-პატარავ
ზედმეტად მოიწყინე რაც მე არ გყავდი ეს რამოდენიმე საათი არა?
ოთახში შემიყვანა და ლოგინზე დამაწვინა
- ხო ...
ჩემს ტუჩებს დაეწაფა
-კონსუელა გინდა სადმე წავიდეთ?
-სად ?
-არვიცი სადაც გინდა
გამიღიმა
-კი ,მაგრამ ჰარი რამე მოხდა?
-რას გულისხმობ ?
ხელები მაისურის ქვეშ შემიყო და მუცლის არეში ფერება დამიწყო
-მთელი საღამოა სულ მიღიმი
მაკოცა
-წავიდეთ?
-შენ მოიფიქრე სად წავიდეთ მე არ ვიცი
....
* უპასუხისმგებლო ვარ ვიცი ,მაგრამ გული ვერ დავუდე , ვერანაირად *მუზას ველოდებოდი*...
არ ვიცი მოგეწონათ თუ არა ეს თავი ,არ ფიქრობთ რომ წინა თავებისაგან ცოტა განსხვავებული იყო? რაღაც კუთხით? დააკომენტარეთ,ხმა მიეცით,შევეცდები გამოვსოწრდე ... მადლობა
