Flashback (Sabo, Ace 10 - Lucy 8 - Luffy 7 yaşında)
"Merhaba, efendim."
"Ah, Sabo. Çok meşgulüm, kusura bakma."
Her zamanki gibi diye düşündü, Sabo.
"Ben Lucy'i dışarı çıkarmak için gelmiştim."
"Tamam, seninle olduğu sürece sorun değil. Odasındadır herhalde."
Kendi kızından haberi bile yok... Sabo sahte bir şekilde gülümsedikten sonra mutlulukla Lucy'nin odasına koştu ama ondan önce çoktan merdivenlerden inmiş olan sarışın bağırdı.
"Sabo, hadi gidelim!"
Birlikte koşarak soyluların olduğu yerleri geçtiler. Önce etrafa tiksintiyle bakıyor, sonra ortak düşünceleri için birbirlerine aynı anda gülümsüyorlardı.
En sonunda ormana geldiklerinde Luffy ve Ace'in onları beklediğini gördüler.
Ace her zamanki öfkesiyle "Nerde kaldınız? Sabahtan beri sizi bekliyoruz!" diye olay çıkarmaya çalıştı ama Sabo "Evden anca çıkabildim, soylu olmaktan nefret ettiğimi biliyorsun." diye karşı atağa geçince Ace üstelemedi, tsch'ladıktan sonra Lucy'e döndü.
"Sen de mi geldin?"
"Evet! Sen istesende istemesende gelmeye devam edeceğim!"
Ace kollarını göğsünde bağladı ve "Aramızda İkinci bir Luffy olmak zorunda mıydı?" diyerek sitem etti. Ace çocukken sürekli söylenen, huysuz ve öfkeli biriydi, bu huyunu ilerleyen yaşlarda düzeltmesi onun ve çevresindekiler için çok daha iyi olmuştu.
Ace Lucy'e bakıp burun kıvırınca, küçük sarışın da aynı tepkiyi verdi ve ona kocaman gülümseyen Luffy'nin yanına gitti. Onunla koyu bir sohbete dalmıştı ve onu izleyen Ace'i unutmuştu bile.
Sabo, Ace'i dürtüp "Ona bu kadar sert davranmak zorunda mısın? Luffy'e de aynısını yapmıştın ama ona bile ısınman kısa sürmüştü. Onunla ne alıp veremediğin var?" diye sordu ama Ace yine aynı huysuzlukla "Bir alıp veremediğim yok, sadece rahatsız oluyorum." diye cevap verdi.
Sabo sinirle ellerini göğsünde birleştirirken ekledi.
"Cidden ama, kızın sana hiç bir şey yaptığı bile yok, üstelik sen ona ne kadar kötü gidersen git sana iyi davranmaya bile çalışıyor ona bu kadar yıldır kötü davranmanın hiçbir açıklaması ola-"
Sabo'ya dank etmişti. Gülümseyerek, Ace'in koluna vurdu.
"Tabii, ondan hoşlanmıyorsan!"
Ace kıpkırmızı olduğunu hissetti ve öfkeyle "Saçma sapan konuşmayı kes! Dayak yemek mi istiyorsunuz?" diye bağırdı.
Sabo gülümseyerek "Tamam, tamam bir şey demedim. Benim hatam." diye ortamı yumuşatmaya çalıştı ama anlaması gereken her şeyi anlamıştı zaten.
Bir kaç gün önce Lucy'i haydutlar kaçırdığında Ace'in ona, hep kötü davranmasına rağmen ne kadar sinirlendiğini ve Lucy'i bulduktan sonra ne kadar mutlu olduğunu hatırlayıp gülümsedi.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Strong Enough (TAMAMLANDI)
FanfikceFairy Tail tekrar biraya gelmiş ve büyük düşmanlar yenilmişti. İşte asıl o zaman Lucy'nin aklına Natsu'nun onu geride bırakıp gitmesinden ve loncasının dağılmasından sonra geçirdiği bir koca yıl gelmişti, hem de en acı şekilde... Marineford... Bir...