Hurts Like Hell

31ᴛʜ ᴇᴘɪsᴏᴅᴇ

Ώπα νέο τραγουδάκι;💕🍾

"Ι don't want your sympathy but you don't know what you have done to me...Oh Anna!"

"George μην την χάσεις από τα μάτια σου!" Ακούω τον μπαμπά μου να λέει στον συνάδελφο του ενώ εγώ παλεύω να ντύθω γρήγορα.

Επέλεξα να φορέσω ένα στενό στην μέση και μετά φαρδύ φόρεμα, μαύρο. Σίγουρα δεν έπρεπε να φορέσω κάτι προκλητικό για να του τραβήξω το ενδιαφέρον. Ήταν μια αποστολή και ένα ραντεβού.

"Hayley κάνε γρήγορα!" μου φωνάζει ο μπαμπάς μου και καταλαβαίνω πως δεν είμαι η μόνη που φοβάται.

Ο Nick δεν ήταν σίγουρα άτομο που θα έκανα παρέα. Ήταν τόσο σκοτεινός και τρομακτικός που ένα βλέμμα του μπορούσε να σε νεκρώσει ολότελα. Για αυτό τον φοβόμουν τόσο πολύ.

Κατέβαινω κάτι και παρατηρώ πως στο σπίτι μου έχουν μαζευτεί 5 αστυνομικοί. Μου περνάνε καλώδια και μικρόφωνα κάτω από το φόρεμα μου και προσπαθώ να φανώ ήρεμη. Όμως όλο αυτό παρατράβηξε. Δεν περίμενα ότι θα ήταν τόσο σοβαρό ώστε να καλωδιοθώ.

Μόλις τελείωνουν, τους παρατηρώ καλύτερα και μπορώ να πως φαίνονται τελείως ψύχραιμοι. Το ξέρω πως αυτή είναι η δουλειά τους αλλά και πάλι. Τόσα μέτρα τα θεωρώ υπερβολικά και αυτή η ασυνήθιστη αίσθηση φόβου με κάνει να θέλω να τρέξω μακριά. Μακριά από όλους.

Ποτέ δεν ήθελα να δεχτώ να βγώ με τον ξάδελφο του Harry, ο λόγος που το έκανα ήταν επειδή δεν ήθελα να δημιουργήσω υποψίες.

Εφόσον φόρεσα το παλτό μου και το κασκολ μου για να καλύψω τα πολυπληθέστερα καλώδια που κάλυπταν το σώμα μου, έβαλα τα μαύρα μου μποτάκια. Πήγα να χαιρετήσω τον μπαμπά μου ο οποίος φαινόταν πιο φοβισμένος από εμένα.

"Να προσέχεις αγάπη μου. Δεν θα τολμήσει να σου κάνει τίποτα στο ορκίζομαι ότι όλα θα πάνε καλά." Προσπαθεί να με καθησυχάσει με τα λόγια του μα όσο περνάει η ώρα, τόσο αγχώνομαι περισσότερο. Δεν ξέρω γιατί φοβάμαι τόσο πολύ να είμαι μαζί του. Τι είναι το χειρότερο που μπορεί να μου συμβεί;

Κοίταξα ανυπώμωνη το ρολοι και συνειδητόποιησα πως είχε αργήσει 10 λεπτά. Προτού προλάβει να μου περάσει η ιδέα το ότι ίσως να μην έρθει, ακούω την κόρνα του αυτοκινήτου του και παγώνω.

"Δεσποινις Jackson ότι γίνει είμαστε από πίσω σας." Λέει ο George και προχωρώ προς την πόρτα. Ένα ρίγος άγχους με διαπερνά και φοβάμαι πως δεν έχω άλλη επιλογή από το να βγώ έξω.