Start Living

Ontmoeting

Ik draai me een keer om. Ik draai me zo om dat ik precies met mijn gezicht in het zonlicht kom. 'Pff... Hoelaat is het?' Vraag ik aan mezelf. Want ja aan wie moet je het anders vragen als je alleen woont. Ik kijk op de klok. 'Ah shit! Ik kom telaat op mijn werk!' Ik spring mijn bed uit. En pak snel kleren uit mijn kast. Ik ren naar beneden en pak een broodje en doe er kaas op. Ik eet hem op ondertussen trek ik mijn schoenen aan. Als ik klaar ben poets ik snel mijn tanden, pak mijn tas en ren naar buiten. Ik stap in de lift. In de lift  kom ik mijn onder buurman tegen, want ik woon in een appartement boven hem. 'Waar ga je heen?' vraagt hij. 'Naar mijn werk.' Zucht ik. En kijk ongeduldig op mijn horloge. Hij lacht. 'Wat is er zo grappig?' Zeg ik een beetje Geiriteerd. 'Waarom ga je naar je werk? Het is zondag!' Zegt hij lachend. 'Wat?!' Ik kijk in mijn agenda. 'Ah... waarom overkomt mij dit!' Zeg ik kwaad en zak door mijn knieeen langs de lift muur op de grond en leg mijn handen in het haar. De onder buurman genaamt Louis. Zet de lift op stop. Ik kijk op. 'Wat doe je?' Vraag ik verbaast. 'Ik moet je al heel lang wat vertellen. Ik kan het niet langer voor me houden.' Zegt hij terwijl hij door zijn knieeen gaat en zijn hand uitsteekt en me overeind helpt. Hij houd mijn beide handen vast en zegt: 'Eleanor... Ik ben al heel lang verlieft op je. Ik durfde het niet te zeggen omdat ik bang ben dat jij niet het zelfde voelt.' Zegt hij angstig. Ik grinnik. 'Waarom lach je? Je vindt me nu vast een loser of niet soms?' Zegt hij sipjes. 'Nee joh, Ik vindt het harstikke lief en ik vindt jou ook al heel lang leuk.' Zeg ik en geef hem een knuffel. We blozen allebij. We zetten de lift weer aan en als de lift beneden is en de deuren open gaan lopen we hand in hand de lift uit.