Next to Earth - Ayame || Onder constructie

14. Ayame - Hamoc

De dagen op de schoener gingen snel voorbij. Er gebeurde dan ook niet veel bijzonders. Ondanks mijn felle verwering tegen Flúmen, waren mijn zwaardvechtlessen door gegaan. Hoewel ik nog steeds niet gesteld was op Morgane, kon ik nu mijn frustratie wel uitten in de lessen. Ik stortte me volledig op het zwaardvechten, om maar niet op Morgane te letten. Toch bleven Flúmen zijn woorden, van drie dagen eerder, wel in mijn gedachten hangen. De Pegasus had gelijk, natuurlijk had hij gelijk, ik kende het hele verhaal niet. Ik wist alleen maar wat Asl me had verteld, en wie zei dat hij het hele verhaal kende? Diep inademend, pareerde ik nogmaals een slag. Aangezien er niets te doen was op de boot, en Morgane zich volgens mij stierlijk verveelde, trainden we bijna de gehele dag. Het maakte dat ik de afgelopen dagen al een heel stuk vooruit was gegaan. Zo voelde het tenminste, en ook Flúmen vond dat ik goed bezig was geweest. Ik had zelfs Asl zien kijken naar mijn trainingen. Hoewel ik nog steeds het niet voor elkaar had gekregen om Morgane te raken, had ik al meer vertrouwen in mijn zwaardvechtkunsten gekregen. Asl schijnbaar ook, de afgelopen dagen had hij alleen maar gekeken, maar nu kwam hij op ons afgelopen, tijdens onze ochtendsessie. "Wat dacht je ervan als wij een duel hielden? De Farantiaan richtte zich tot mij. Even keek ik hem verbaasd aan, maar uiteindelijk knikte ik. Het zou misschien wel een goede verandering zijn om tegen iemand anders te vechten dan Morgane. Hoewel ik Asl niet wilde onderschatten, had ik het gevoel dat ik tegen de Farantiaan meer kans maakte dan tegen Morgane. Uiteindelijk spraken we af om in de middag, na de lunch, ons duel te houden. Het was nu nog vroeg in de ochtend en Morgane scheen erop gebrand te zijn, om me een bepaalde techniek nog aan te leren. Flúmen legde me uit dat dit een techniek was die de Elven al op jonge leeftijd leerden. Je kon deze techniek zowel aanvallend als verdedigend gebruiken, als je wist wat je moest doen tenminste. Helaas leek het kwartje bij mij nog niet te zijn gevallen. Meermaals liet ik een gat vallen en dat leverde me een flink aantal blauwe plekken op. Iets wat Morgane ook had opgepakt. Ze nam het serieus als ik een fout maken, en liet me ook duidelijk merken wanneer ik deze fout precies maakte. Ergens frustreerde het me, maar het motiveerde me ook, om het wel goed te doen.

Opnieuw parerend met mijn zwaard, blokkeerde ik een andere aanval van Morgane. Waarna ik een schijnbeweging maakte, om vervolgens links uit te halen. Ik was nog steeds te langzaam, maar het leverde me wel een compliment op van Flúmen. We vervolgden ons gevecht, en ditmaal probeerde ik meer aan te vallen. Hoewel het me drie blauwe plekken opleverde, kreeg ik het wel voor elkaar om een van de nieuwe aanvalstechnieken te gebruiken. Morgane ving ze, natuurlijk, op en knikte me bemoedigend toe. Ik stapte weer naar achteren, ervoor zorgend dat ik opnieuw het overzicht kreeg van het veld. Alvorens ik weer de verdediging in moest schieten, wegens Morgane haar aanvallen.

Ongeveer een uur later, besloten we dat het tijd was voor een pauze. Ik besteedde mijn tijd aan het slijpen van mijn zwaard, Asl had me uitgelegd hoe het precies werkte. Tero had ervoor gezorgd dat ik de stenen had gekregen bij mijn zwaard, alleen wist de Eenhoorn niet hoe ik deze moest gebruiken. Het kwam nu wel van pas om Asl hier te hebben. Geduldig had hij me laten zien hoe de stenen precies werkte en hoe ze te gebruiken. Tijdens het slijpen had ik Flúmen gevraagd, waarom Morgane nooit haar zwaard sleep. De Pegasus had me verteld dat je Elvenzwaarden niet hoefde te slijpen. Elvenzwaarden werden op zo'n manier gemaakt, dat ze eigenlijk niet konden beschadigen. Mocht dit wel gebeuren, dat waren ze over het algemeen met een bezwering weer te herstellen. Over bezweringen had ik nog niet eerder gehoord. Daarom, in de tijd dat we niet aan het trainen waren, vertelde Flúmen me van alles over onder andere, bezweringen, de volkeren en ook over de geschiedenis van Farantin. De afgelopen twee dagen had ik veel geleerd over Farantin, en ik moest toegeven dat ik ook steeds meer geïntrigeerd begon te raken over de planeet en zijn mysteries. Zittend op de boeg, naast Flúmen, vertelde hij me nu wat meer over mijn training van vandaag. Morgane praatte niet tegen me, vandaar dat de Pegasus vaak functioneerde als tolk. Gelukkig scheen hij goed geïnformeerd te zijn op het gebied van zwaardvechten, dus wist hij altijd perfect over te brengen wat Morgane me had laten zien. Ook tijdens de gevechten wees hij me op details in Morgane haar vechtstijl. Hij liet zien wanneer ze een gat liet vallen, iets dat steeds minder vaak gebeurde, en liet me ook zien dat door te kijken naar de kleine bewegingen, ik me kon voorbereiden op haar volgende bewegingen. Waarschijnlijk zou ik nooit zo snel worden als Morgane, toch had ik het gevoel dat het vechten met haar, me heel goed voorbereidde op gevechten met anderen. Waaronder degene met Asl, die zo meteen al zou plaatsvinden.