1 Ay önce kaybettiğim babamın günüydü bugün.Babalar günü Ona hediyesini vermek için mezarının başına gittim,usulca yaklaşıp dizimin üstüne çöktüm.Gülümeseye çalıştım zorundaydım o hiç üzülmemi istemezdi.''Babam'' dedim ve gene dayanamayıp ağlamaya başladım.Dayanamıyordum olmuyordu.Benim biricik babam kahramanım orada yatması koyuyordu.Diğer çocuklar gibi bende sarılmak istiyordum.Hediyemi ona verip onu çok sevdiğimi söyleyip yanağına öpücük bırakmak istiyordum.Onun yerine altında yattığı toprağa elimi sürüyorum.Aynı babam gibi korkuyor.Babam değil ama kokusu var üzerinde huzur veriyor.Bir kez daha hıçkırıklarımın içinde babama ''gel'' diye bağrıyorum.''Gel babam gelde gözü yaşlı kızının yaşlarını sil,bak sensizliğe dayanamıyor kimse yapamıyorum babam sensiz hep bir şeyler eksik,hep bir burukluk zor be babam sensizlik zor '' Sesim o kadar kısık çıkıyordu ki ben bile duyamıyordum.
Son kez toprağa sarılıp kokusunu içime çekiyorum.Onun için aldığım çiçeği toğrağın üzerine bırakıp ''Seni çok seviyorum BABAM,Babalar günün kutlu olsun.. ♥
