Sabah uyanır uyanmaz mutfağa doğru koştum. Yerde bir şey yatıyordu,bir kadın...Bob'a seslendim. Bunun ne olduğunu o da benim kadar merak ediyordu.
Yavaşça kaldırdık ve ne olduğuna baktık. Bu Rose nin cesediydi...Ama onu buraya kim,niye getirmiş olabilirdi? Bunu düşünürken bir yandan Bob'a dün gördüğüm rüyayı anlatıyordum. Birden gözüme yerdeki tırnak izleri çarptı. Bunlar iki gün önce mutfakta gördüğümüz izlere çok benziyordu.
Emily'i aradım. İlk aradığımda açmadı ancak ikincide telefona bir adam çıktı. Gözümden neredeyse yaş gelecekti,artık Emily'e aşık olduğuma emindim çünkü ilk defa bir kadın için ağlıyordum..
Adam efendim dediğinde pardon yanlış numara dedim ve cevap beklemeden kapattım. Hemen arabaya bindim,Emily in evine doğru yola çıktım. Artık bu kadar korkudan, koşuşturmacadan çok yorulmuştum ve ölmek için her gün dua edebilirdim.
Emily in kapısını çaldığımda karşımda o adamı gördüm. "Olamazz çok tipsiz" diye geçirdim içimden. Kime bakmıştınız diyince kendimi toparladım ve "Emily" dedim. "Merhaba ben abisiyim" dedi. En azından üstümden biraz yük kalkmıştı. Uzattığı eline hazlıca darbe yaparak "Ben Daniel " dedim. "İçeri geçmemi söyledi.
