Destiny Brings Us Together

Prologue

I wish someone can fullfill my loneliness.

I wish their were who can say "It's okay. That's life but I'm always here." when I'm giving up.

Pero dahil hindi pa pwede ako na mismo ang lumalayo sa 'someone' na yun. Masakit, oo. Kailangan. Magtitiis akong hanggang tingin na lang. Titiisin ko ang coldness na ipinapadama niya.

Ang coldness na yun, ako ang may gawa. Nagtayo ako ng pader sa pagitan naming dalawa na binubuwag niya kapag di na niya kaya. Kaya naisipan kong gumawa ng pinto. Pintong bubuksan ko sa oras na kailangan niya dahil ayoko nang masira ang pader na dapat ay hindi pa.

Mahal kita pero willing akong masaktan. Mahirap kalabanin si Tadhana. Kaya please wag kang gagawa na makakasama.

I love you Lloyd till my last breath.