Pov Nisrin

878 50 3
                                    

Ik zag een gillende chaimae achter mij. Ze zei : wtf is dat! ? Ik zei dat het vast niks is. Ze keek me aan en zei :'nisrin ik denk dat je toch naar de dokter moet gaan'. Ik zei : nee Nee vast niks erg. Ze keek me streng aan en zei : je ziet toch dat wat er net uit je lichaam kwam, niet normaal is. Ik keek haar met rollende ogen aan en zei : het is goed, je zult toch zien dat het niks is.

Ik deed men kleren terug aan en we vertrokken naar het ziekenhuis. Daar aangekomen moesten er nog 2 mensen voor ons. Ik zag een hoog zwangeren vrouw de hele tijd kreunen in de wachtzaal. Men geduld geraakte op en ik zei tegen de vrouw achter de balie : uw ziet toch dat die vrouw pijn heeft, waarom roept u dan green dokter. Ze keek me vies aan en zei : ze met wachten net als alle andere. Ik werd boos en zei : ze heeft pijn! Ze kan geen eeuwen blijven strijden tegen de pijn, er komt een tijd dat je alles gewoon laat vallen! Ik kreeg tranen in men ogen en de vrouw achter de balie pakte de telefoon en belde een dokter. Ik was zo kwaad dat dit zelfs in België gebeurt.

Ik veegde men tranen weg en wachten op men beurt. Na een dik kwartiertje was ik aan de beurt. Ik ging naar binnen en ik hoorde dat chaimae alles uitlegde aan de dokter. Van het bloed dat uit men lichaam kwam. Hij vroeg of ikhet vaker had? Ik zei dat ik het al lang had, want liegen had toch geen zin. Chaimae keek me verbaasd aan. Ik vertelde alles van die keren op vakantie en dat ik soms zelf zo zwak werd dat ik niet kon opstaan. De dokter schreef het op en deed wat testjes. Hij trok wat bloed en ging naar de onderzoekskamer. Het duurde normaal gezien een uurtje voor de uitslagen.

Pov Wassim
Ik kon gewoon niet weer weg gaan. Dat kan ik mijn familie en Nisrin niet aandoen. Ookal haat ze me. Het kan nooit helemaal over zijn, dat weet ik uit ervaring. Ik schudden men hoofd en zei : nee hicham ik kan echt niet meer weg. Een keer was al moeilijk, laat staan waar we nu de 2de keer belanden. Misschien zijn we wel 4jar weg, dat weet je nooit. Hicham keek naar de grond en zie : ik weet het wassim, maar alsof we een keus hebben. We hebben dit eenmaal in het verleden gedaan, het is iets dat niet zomaar weg gaat. Als je eraan begint is het moeilijk stop te zetten soms zelfs onmogelijk. Ik zei :moeilijk gaat ook.

Pov Nisrin
Nadat een uur begon ik men geduld echt te verliezen . Chaimae ook ze was moe, ik ag het ik zei nog dat ze al naar huis maag gaan maar dat wou ze niet. Ik zag na een par minuten de deur open gaan en ik keek op . Ik zag de dokter met enen mapje dat ik eerder zag, en waarvan ik wist dat het mijn leven zou veranderen.

~Wassim en Nisrin~ ( voltooid ) Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu