Invisible Man

Chapter 1

1

"Chanyeol ano ba ang ginawa kay Meliy? Pumunta siya sa akin kahapon umiiyak kasi you fired her. Pang-ilan na'to Chan! For goodness sake! Sino na ang mag aasikaso sa'yo? At talagang ngayon mo pa naisipan gawin yon? " Galit na sabi ng manager niya. Comeback concert nila ngayon promoting their new album kaya halos magwala ito dahil wala na siyang make-up artists/PA.

Here we go again. I tried to act cool na parang wala lang ang ginawa ko at para hindi na rin mapagalitan. "I just don't like her and okay lang naman sa'kin na wala ng akong make-over artist. That's no big deal Hyung. I can just take care of myself" he was about to say sometisthing but I quickly put my headphones and turn it to high volume dahil panigurado mag aaway lang kami. Mas lalong uminit ang ulo nito sa asal ko but I don't care. 

Nandito kami ngayon sa dressing room lahat ng members at naghihintay lang na tawagin ng staff para sa entrance namin ng maalala na wala pa pala akong make-up. I stare at the mirror. I'm still bare-face at sobrang haggard. Pinakalma ko ang sarili at nag-isip ng gagawin. Hihingi sana ako ng tulong sa iba pero masyadong busy ang lahat. Damn bakit ngayon pa, hindi ka kasi gumagamit ng utak!  kastigo ko sa sarili ko.

"5 minutes na lang po magstart na tayo. Standby na po kayo."

Biglang pasok ng staff sa kwarto to inform us. That's  when I start to panic. Halos lahat ng members ay tapos na at ako hindi pa. Nataranta ako bigla kaya kinuha ko ang baby cream na nakita ko and apply it on my face. I remember clearly na ito ang nilalagay sa mukha ko. Sa pagmamadali ay naparami pa ang lagay ko. Dahil wala na akong time para bawasan ang kapal ay hinayaan ko na lang.

"Bilisan mo na d'yan Chan" Suho tap me at the back before leaving the room. Kaya tumayo na agad ako at sumunod sa member.

Ako ang pinakahuli na tinawag ng emcee sa stage because obviously I came last. Hindi pa ako lumalabas ay malakas na ang tilian ng mga fans  chanting my name. I put on my wide smile and enter the stage with confidence. Tilian ng mga Exo-L ang pumuno sa hall, I greet the emcee na halos lumuwa ang mata kakatingin sa'kin. Weird

Hindi ko na pinuna ang kakaibang tingin ng host at diretso na sa pinakahuling linya. Kahit ang mga members are giving me the look. Hindi na nakapigil si Sehun at humarap sa akin at tinitigan ako that made me uncomfortable. "Bro, ano bang nangyari sa mukha mo?" he asked me with arms crossed around his chest.

"Bakit? What's wrong with my face?" Uh-huh! I touched my face while looking at him. Nagpipigil na siya ng tawa pati ang mga members.

"Why don't you look at your face and you'll see" pa-suspense pa 'tong si Kyungsoo. I have a bad feeling about this. 

I didn't bring my phone with me at ayaw rin ako pahiramin ng mga members. I have no choice kaya lumapit ako sa camera and to view my face and it appears on the LED screen at halos magtago ako pabalik sa backstage dahil sa nakita ko ang nangyari sa mukha ko. Sobrang puti nito na halos hindi na makita ang dalawang kilay ko sa kapal ng cream na nilagay. Sa kahihiyan ko I quickly excused my self to go at the backstage.

"What did I tell you? Kung pinagtiisan mo lang ang artist mo hanggang sa matapos ang concert hindi sana nangyari to. You're going to kill me."Galit na sita niya. Nakaabang na sa pintuan pa lang si manager. 

Habang sinisermonan niya ako ay tinawag niya ang make up artist ni Suho to quickly fix my face. "I'm going to find you a new one the soonest. And you have no right to fire her kahit di mo siya gusto kasi ako ang nagpapasweldo. You understand me Chanyeol? " he was shouting the whole time. Talagang galit sa akin. I nod my head para matapos na. He then leave the room afterwards.

Badtrip. Sa lahat ba naman ng araw ngayon pa. "Pakibilisan mo naman!" sigaw ko sa sobrang frustration. I shut my eyes tight and relax my body dahil muntik ko ng ibunton ang galit ko sa make-up artist.