"BEN KARANLIK "

İMKANSIZ

Yoğun tempolu bir günün ardından saat 11:08'de eve gelebilmiştim. Her zaman soğuk bir insandım. Bu benim geçmişime dayanan bir prensipti. Üniversite 3 öğrencisiyim. Ben GECE ASİL. Holdingler zinciri sahibi CÜNEYT ASİL'in tek varisi bla bla bla. Ben benim işte. Ne soy adım ne de kimin kızı olduğum benim için hiç de önemli değil. Ama benim için. Annem uzun zaman önce bir uçak kazasında kayboldu. Ve hala da kayıp. Öldüğü sanılıyor.
●●●●●●●●●☆☆●●●●●●●●●●●

Yine bir alarm sesi,yine okul time. Alarmı duvara fırlatıp (ki alarmı duvara fırlattığım günler hiç iyi geçmez) hemen siyah yorganı üzerimden sıyırıp yataktan çıktım. Siyah pantolon aynı renk bir uzun kollu bluz giydim. Eyeliner rimel ve bordo Ruj. Benim vazgeçilmez makyaj üçlüm. Ben karanlığım. Siyah hissiz ve hırçın. Kahvaltımı da yapıp çıktım. Yeni bir yıl, gereksiz arkadaşlar vesaire vesaire. Hemen siyah ve ateş desenli kaskımı takıp gece mavisi motosikletime atladım. İlgi çekmekten asla hoşlanmam ama bu pek de mümkün değil. Çünkü ben siyahım. BEN KARANLIĞIM. Okula vardığımda drift çekerek motorunu park ettim. Müdürün odasına geçtim ve beklemeye başladım. Müdür girince direk konuya girdim
"Sınıfımı öğrenmek istiyorum."
"AD Soyad? "
"Gece Asil"
Adımı diyarken Müdürün afalladığı gözümden kaçmadı. Beni tanıması imkansızdı. Tabi motor yarışlarına ilgisi yoksa. Motor yarışlarında gayet iyi olmamla beraber genelde ben kazanıp rakibimin motorunu alarak koleksiyonuma yeni bir parça eklerdim.
"C Şubesi Gece hanım"
Kafa sallamakla yetinip sınıfa geçtim. Birkaç kafa bana döndü. Eminim ki akıllarına "Ne kadar da siyah" düşüncesi vardı. Haklılar ben siyahım. Sınıfa 25 yaşlarında erkek bir hoca girince ortam sessizleşti. Hocaya dikkatli bir şekilde bakınca bunun o olduğunu gördüm. Ama imkansız. Ölmüştü. Burda olamazdı. Eline bir kalem alarak tahtaya büyük harflerle "ATEŞ AYDIN " yazınca dolan gözlerime engel olamadım. Gözlerimiz buluştuğunda baktığı kişinin ben olduğumu istercesine defalarca süzdü ve dudaklarından şu sözler döküldü. "İmkansız"
Hemen sınıfı terk etmek üzere ayağa kalkıp yanından geçtim. Gözleri hala bendeydi. Karşısında durup "İmkansız diye bir şey yok ateş aydın" dedim. Sınıftan çıktım ve okulu terk ettim
Motoruna atlayarak belli belirsiz sürdüm. Taki biri çarpana kadar.
"Ne yapıyorsun sen ya? Kafayı mı yedin. Koskoca motoru görmüyor musun?"
Arabasından İndi ve karşıma geçti. O da siyahtı. Benim gibi. Ve sanırım yaşıttık.
"Hop yavaş gel. Tamam yaptık bi hata da niye abarttı bu kadar altı üstü dedik ya paramparça etmedik ya."
"Tamam uzatma da nasıl çarpmayı becerdin onu söyle. "
"Bi okul arıyorum ona bakınırken seni fark edemedim. Ay Üniversitesi nerede biliyor musun?"
Haydar çattı bi de benim okulumda.
"Evet ben orda okuyorum ve okul zaten önünde."
Suratını etrafta gezdirdi ve bana dönüp
"Saol " dedi.
Eve gittim olanları düşünürken uyuya kalmışım...

●●●●●●●●●●☆☆●●●●●●●●●●
Yine okul yolu yine siyah ben. Okula vardığımda motoru park edip sınıfa girdim. Sıramda biri oturuyordu. Şu dünkü çocuk bu . Sonra bana baktı ve
"Ben Araf Gürsoy. "
"Gece. Gece Asil"
"Dün için tekrar saol ve yeniden özür dilerim "
"Sorun değil ben de dalgındım"
"^_^"
Ders başladı . Aaa ateşi unuttum. Ders onun sanırım. Arafa dönüp
"Ders ne "diye sordum.
"Edebiyat sanırım. Hocası kim bilmiyorum."
"Birazdan öğreniriz"dedim ve ateşi tekrar görmenin verdiği şaşkınlıkla ayağa kalkacakken yalpalayarak Arafa çarptım
"Gece iyi misin?"
"Evet bi an başım döndü ama iyiyim."
Ateş konuşmaya başladı
"Gençler dün önemli bir işim çıktığı için tam tanışamadı ben bu seneki edebiyat hocanız ateş aydın. Lütfen herkes kendini tanıtsın."
Sıra bana gelince ayakta öylece onun gök mavisi gözlerine bakakaldım.
"Gece. Gece Asil."
Beni tekrar ederek
"Gece."dedi. "Çok uzun zaman oldu."
VE o an boğazıma bir yumru oturdu.
"Gece. Gece iyi misin? Gece?"
Arafın beni dürtmesiyle kendime geldim. "İyiyim sorun yok"
"Tamam ama iyi görünüyorsun. "
Sadece kafa salladım ve ateş konuşmaya başladı
"Aşk Size ne hatırlatıyor?"
Bana baktı ve adımı söyledi
"Gece sence aşk nedir?"
"Aşk insanın hem kazandıkları hem de kaybettikleridir. Bir gün gelecek umuduyla bekleyip umudunu yitirdiğin anda onun çıklagelmesidir. O yokken hayattan zevk almayıp onunla geçirilen her anın ne kadar değerli olduğunu anlamaktır."
Herkes sessiz bir şekilde beni dinlerken ben sadece o gök mavisi gözlerine odaklandım.
"Saol Gece oturabilirsin"
O kadar içten konuşmuştum ki ben bile inanamadım. O sırada araf konuşmaya başladı
"Peki Size göre aşk nedir hocam?"
İşte bu sorunun cevabı çok önemliydi benim için. Benim gözlerime kilitlendi ve
"Aşk onu canın pahasına sevmek tam umudunu yitirmişken onu yeniden görmektir" işte bu acıtmıştı. Sınıftan sürtük olduğunu sandığım bir kız
"Hiç aşık oldunuz mu?"diye sorunca sınıfta yavaş adımlarla dolaşarak benim sırama kadar geldi çünkü kız benim önümde oturuyodu. Bana bakarak konuşmaya başladı
"Evet hem de onun yıllarca öldüğü gerçeyiyle yaşayıp tam kabullebmişken onu yeniden gördüm "
Son kısmı bana bakarak söyledi. Ne demişti o öldüğünü sanarak mı? Bunu ona kim söyledi ki? Sonra başka bir soru daha
"Peki hocam onu nerede gördünüz?"
"Burda." Dedi bana bakarak
"Bu okulda mı?"
"Evet"
Yavaş yavaş yumuşamaya başlamıştım ki hemen gözlerimi onun gözlerinden çektim. Ateşin gözünden bir damla yaş düştü
"Hocam ağlıyor musunuz?" Diye sordu biri
"Onu hatırladım bi an. O güzel gözlerini yüzünü, ruhunu."
VE tam o sırada zil çaldı . Herkes çıktı. Sadece o ve ben vardık. İlk o başladı
"Gece bu sen misin ?"
"Evet ateş benim . O kazadan sonra seni bulamadım yıllarca seni aradım ama yoktun işte. Lanet olsun ki yoktun." VE yine titremeye başladım sinir krizi geçiriyorum
"Hala sinir krizi geçiriyorsun ama daha şiddetli. " sonrası yok gerisi karanlık sadece araf ve ateşin gece diye bağırması.
●●●●●●●●●●☆☆●●●●●●●●●●
Başımda filler halay çekerken uyandım
VE tam gözümü açacakkenkonuşma sesleri duydum
"Senin burada ne işin var? Sana kimsenin ihtiyacı yok burda fazlalık yapma ve git. " bu araftı. Gözlerimiz açtım ve
"Araf" dedim fısıltı gibi çıkan seçimle
"Gece iyi misin? En Son Ders bittikten sonra bağrışma sesleri duydum sonra sonra seni yerde hareketsiz gördüm şu Ögretmen bozuntusu vardı yanında. O mu bişey yaptı sana?"
"Hayır
"Araf ben iyiyim merak etme . Burda beklediğin için saol . Ama-
"Hayır sen burdan çıkana kadar beraberiz şu ateş midir nedir o niye burda dikilip fazlalık yapıyo ki?"
"Ateş hala burda mı?"
"Evet . Onu nerden tanıyorsun? "
"O benim erkek arkadaşımdı. "
Gözlerimi yere diktim ve birkaç dakika Araf ile aramızda sessizlik oldu .
Kapı aniden açılınca gözlerimi yerden çektim ve kapıya baktım
"GECEEEE" diye içeri giren Merih'le duruşumu yatakta biraz diklerştirdim. Merih benim en yakın arkadaşımdı. Onunla 10 yaşımda tanışmıştım.
"Merih"
"Gece iyi misin sen? Korkuttun be papatya"
Merih bana papatya dediğinde Gülümsedim ve arafa döndüm
"Araf bu arkadaşım Merih" sonra da Merih'e döndüm
"Merih bu da sıra arkadaşım araf"
El sıkıştılar ve yanımdaki koltuğa oturdular. O sırada gelen silah sesiyle hepimiz donakaldık.