~Wassim en Nisrin~ ( voltooid )

Pov Nisrin

Men haar kwam net onder men schouder, ik herkende mezelf niet meer. Als ik dit zeg meen ik het ook echt. Men hele gezicht was vermagerd, je zag alleen maar men kaaklijn en voor de rest niets meer. Ik had blauw/ paars achtig wallen. Ik keek naar me zelf en voelde een traan opkomen. Wat is er met me gebeurt, ben ik dit? Dat was de vraag die ik had, maar waar ik het antwoord gewoon voor me stond in de spiegel. Ik bekeek me goed, ik hoorde iemand men kamer binnen komen. Hij riep : WAAR IS NISRIN! ik deed snel een hoofddoek aan en ging terug naar men kamer. Ik zag dat wassim me aankeek. Ik : wat is jouw probleem ji kan me ook nooit met rust laten?hij keek me geschrokken aan want ik zag er niet uit. Na even  was hij nogal blij hij zei : je gaat met mij mee, dus je gaat je maar moeten aanpassen aan mij. Ik keek hem geschrokken aan : IK GA HELEMAAL NERGENS HEEN EN AL ZEKER NIET MET JOU! het moet nisrin het is voor jou veiligheid, je moet me geloven ze zijn opzoek naar je. Ik leek hem aan en zei : wassim denk je nou echt dat ik hier intrap, ik wil geen 3jaar gepakt worden. Ik doe hier niet aan mee, hoezo zijn ze opzoek naar mij? Ik heb hier niets mee te maken. Hij keek naar de grond. Ik wist dat hij iets niet zei. Ik zei : wassim moet je me wat anders vertellen? Hij keek me zenuwachtig aan en zei : euhmm nee thallah tot de volgende inshallah, en hij was weg. Ik begreep er niets van, wat is ou hij en zeggen? En waarom moest  ik mee met hem? Ik besloot hicham te bellen, hij weet  zeker meer over  dit.

Ik had hicham gevraagt om even te komen..

Pov Wassim
Ik kon het haar niet vertellen ik schaamde me der gewoon voor. Ik durfde het haar niet te zeggen, ik was gewoon bang voor een uitbarsting. Want als er iemand nisrin goed kent ben ik het wel, ze is ook niets veranderd sinds drie jaar. Alleen dat ze mooier was geworden, maar haar innerlijk is nog steeds de koppige nisrin.