Taehyung yatağının altını kontrol etmeden uyuyamıyordu. Biliyordu ki, yaratıklar geceleri onun kabuslarına girmek için pusu kurar, bütün güzel rüyalarını yiyerek ona sadece çığlıklar ve uykusuzluk bırakırdı. Bu yüzden her gece Min Yoongi tarafından, yatağının altı kontrol edilir, Taehyung'un üstü perili battaniyesi ile örtülür ve iyi geceler öpücüğü alınırdı. Rutin haline gelen bu hadiseden Taehyung oldukça memnundu. Fakar gel gör ki gün geçtikçe bir şeyler değişmeye başladı.
Min Yoongi artık yatağının altını kontrol etmekten bıkmış hâle gelmiş, Taehyung çağırmadığı sürece odasına gitmez olmuştu. Genç adam bir şeylerden sıkılmış gibiydi. Taehyung ise aksine bu duruma üzülüyor yine de Yoongi'ye olan ihtiyacından onu her gece yanına çağıyordu. Fakat gün geçtikçe Yoongi iyi geceler öpücüklerini kesmeye başladı. Onunla ilgilenmiyor, Taehyung onu çağırdı zaman ise sadece kapıdan içeriye göz atıyor ve "Bir şey yok Taehyung, uyu artık." diyip bıkkın nefesler veriyordu. Taehyung artık eskisi gibi güvenli hissetmiyor, geceleri yine çığlıklar eşliğinde uyanıyordu. Bazen kabuslarının etkisinde kalıp kendini boğazlıyor, terler içinde kalıyor ve Tanrının gündüzün peşine taktığı geceyi ona işkence kılıyordu. Taehyung etrafına bakar, evin içinde Yoongi'yi arar, adını sayıklar geri dönüş alamayınca ise göz yaşları içinde kalmaktan yorgun düşer ve uyuya kalırdı. Eskiden olsa Yoongi en ufak seste Taehyung'un odasına gider, ona sarılır ve sorun olmadığını söylerdi.
Şimdi ise Yoongi artık geceleri eve gelmiyor, zaman zaman arkadaşlarıyla buluşuyor, zaman zaman ise gece klüplerinde kendinden geçerek Jungkook denen çocuğun evinde kalıyordu. Taehyung'a ise "Kısa bir işim var." diyerek evden ayrılıyordu. Taehyung eskisi gibi olmak istiyordu. Yoongi saçlarını okşasın, ona en sevdiği şarkıyı mırıldanarak uyutsun ve yine kokusunu içine uyusun istiyordu. Üzülüyordu Taehyung. Sahi, Jungkook denen çocuk da nereden çıkmıştı? Düşündü Taehyung. "O gelmeden önce her şey daha güzeldi." Taehyung düşüncelere boğulurken Yoongi ise Jungkook'la beraber içkisinin son damlalarını yudumluyordu. Adil değildi. Kim Taehyung ağlıyordu, Min Yoongi ise geceye sarhoş kahkahalar armağan ediyordu.
Saat çoktan gece yarısını geçmişti. Taehyung uyuşuk adımlarla televizyon karşısındaki koltuğa bıraktı kendini. Derin bir nefes bıraktı. Televizyondaki saçma programlara bakındı. En sevdiği programa takıldı gözü. Eskiden Yoongi ile bu programı izlerken Taehyung Yoongi'nin dizine uzanır, Yoongi Taehyung'un saçlarını okşar, ara ara kısa, hafif ve oldukça duygulu öpücükler kondururdu saçlarına. Özlüyordu Taehyung. Daraldığını hissedince televizyonu kapattı, uzandığı koltukta tavanı seyretmeye başladı. Biblolari, tabloları hatta yer yer halıdesenlerini dahi inceledi. Hepsi anı doluydu. Hepsi Yoongi doluydu. Hatıraları aklına doluştukça gözleri doluyordu. Dayanamadı, kalktı koltuktan. Mutfağa geçip bir bardak su içmeye yeltendi. Farketti Taehyung, bu ev Yoongi doluydu.
Taehyung yorganın altında göz pınarlarını zorluyordu. İnatla bekliyordu. Gelmeyecekti. Min Yoongi o gece şeytanları ile sarhoş olacak ve o eve adım dahi atmayacaktı.
02.45
Gelmiyordu.
Aptal Min Yoongi.
04.02
Gelmedi.
Aptal Kim Taehyung.
Göz kapakları ağırlaştıkça ümidi de tükeniyordu. 'Uyu artık Taehyung.' Zihninde yankılanıyordu. İnatla reddetti. "Yoongi gelmeden olmaz!" O sırada kapıdan tıkırtılar duydu. Heyecanla yerinden kalkıp kapıya doğru koştu. İçeri giren üstü başı dağınık, gömleğinin bazı düğmeleri kopmuş Min Yoongi'ydi. Buram buram alkol kokuyordu. Taehyung aldığı keskin kokuyla yüzünü buruşturmasına rağmen Yoongi'nin boynuna atladı. Sıkıca sarıldı. Ancak genç oğlan kendisine dolanan kollara karşılık vermedi. Taehyung'u itti. "Defol Taehyung." Taehyung gözlerinin dolduğunu hissetti. Sarhoş olmasına verdi. "Seni bekledim, h-hiç uyumadım." Yoongi saçma bir gülüş verdi. "Yatağının altında yaratık falan yok Taehyung." "Yine de hep kontrol ederdin." "Bıktım artık" Fısıltı gibi çıkmıştı. "SAÇMA KORKULARINDAN HER ŞEYİNDEN BIKTIM ANLIYOR MUSUN?!" İrkildi Taehyung. Yanakları ıslandı, dilini yutmuştu sanki.
Sarhoş adam sesini daha da yükseltti. "BİRAZ DAHA OLGUN DAVRAMAZ MISIN TAEHYUNG?! BÜYÜ ARTIK!" Taehyung titriyordu. Sadece odasına gitti. Kapıyı kapatınca bir kilit sesi duyuldu. Yoongi ise 'sonunda' benzeri şeyler geveleyerek odasına ilerdi. Oysa Taehyung tüm gece ağladı. Biliyordu ki artık hiçbir şey eskisi gibi olmayacaktı. Hayatında en güvendiği kişiden yemişti en büyük darbeyi. Şimdi ise ciğeri yırtılana kadar ağlamak istiyordu. Ancak Yoongi'nin yorgun olduğunu düşünerek sesini en alçak seviyeye getirdi. Dudakları titriyor, arada ufak mırıltılar kaçırıyor, göz yaşları ile yastığını ıslatıyordu. O gece ağladı Taehyung ve o gece bir cinayet işledi Yoongi.
Min Yoongi Taehyung'un tüm ümitlerini o gece öldürdü.
