"Ben Park Jimin. Saraydan ve içerisinde veliaht prensin olduğu her şeyden nefret ediyorum."
"Ben Min Yoongi. Saraydan ve içerisinde veliaht prensin olduğu her şeyden nefret ediyorum."
♚♚♚
Tüm hakları Min Yoongi'nin damarlı ellerinin arasındaki, Park...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Tuhaf davranmıyor muydu sencede hyung?"
Ilık rüzgar Gyeongbokgung Saray'ının bahçesinde süzülerek yaprakların hışırtısını hoş bir ahenkle etrafa yayarken, Taehyung durmaksızın konuşuyor, Hoseok'u bıktıracak hale getiriyordu.
"Biri veliaht prens hakkında böyle konuştuğunu duyarsa kelleni uçururlar, biliyorsun değil mi Taehyung?"
Taehyung 'biliyorum' dermişcesine omuzunu kaldırıp sırıttığında Hoseok'ta sırıtmış ellerini arkasında birleştirerek bahçede dolaşan muhafızlara göz gezdirmişti.
Bir kaç saat önce, veliaht prensi sonunda, büyük bir rahatlamayla, bulduklarında karamsar aurayı hemen anlamış, veliaht prens için endişelendiklerini bile söyleyememişlerdi yüzüne. Neler olup bittiği hakkında bir fikirleri yoktu ama olan şeylerin normal olmadığının az çok farkına varmışlardı.
Veliaht prens saraya geldikleri gibi odasına çekilmiş, günün geri kalanında kimseyi görmek istemediğini kesin bir dille belirtmişti. Ardından yardımcıları Hoseok ve Taehyung'u odanın yakınına bile yaklaştırmamıştı. Bunun nedenini kimse bilmese bile Yoongi çok iyi biliyordu. O köylü çocuk aklını fena halde bulandırmıştı.
Bir kaç saat önce ağzından çıkan o anlamsız kelimelerle çocuğa adını söylemiş ardından bir süre ikiside sessiz kalmıştı. Sahi ne demişti? Veliaht prens tamda kendisiyken, nefret ettiğini mi söylemişti? Kesinlikle çocuğun güzelliği Yoongi'nin aklını bulandırmıştı. Çünkü biliyordu, eğer çocuk o kadar güzel olmasaydı bu saçma şeylerin hiçbirini yapmazdı.
Adınında kendisi gibi güzel olduğunu düşünmüştü duyunca. İçinden defalarca geçiriyordu çocuğun adını. Hatta tamda çocuğu düşünürken üzerine üzerine gelen duvarlara karşı sesli bir nefes vermiş "Park Jimin, kimsin sen?" diye mırıldanmıştı.
Jimin'e neden veliaht prensten nefret ettiğini sormuştu. Ama alabildiği tek cevap "Bunu sana şuan söyleyemem." olmuştu. Sonra Yoongi bir şey söyleyemeyince de "Bir kez daha karşılaşırsak, o zaman söylerim." demişti çocuk. Ve Yoongi nasıl karşılaşacaklarını sorduğundada, Jimin'in yanında çok fazla soru sorduğunu farketmiş, bu ayrıntıyı önemsememişti.
Ama şuanda, odasındaki duvarlara bakıp kara kara düşünürken bu köylü çocuğun kafasına takmayacağı bir ayrıntı olmadığını anlamıştı. Çünkü çocuk "Belki bu ormanda yine yollarımız kesişir." demiş, Yoongi'nin bir şey söylemesine fırsat vermeden çekip gitmişti.
Tanrı aşkına, Yoongi o çocuğu koca ormanda bir kez daha nasıl görebilirdi ki?
♚♚♚
"Bir haftadır bu ormana geliyoruz ve sen bana nedenini bile sormuyorsun Hoseok."
Yoongi sıkıntıyla yürümeye devam ederken yardımcısına bakmış alayla konuşmadan edememişti. İşte bu yüzden seviyordu Hoseok'u. Ne yapsa da sorgulamıyordu.
