Yalnızlığında Tek Kaldı Kalbim...❤

4.BÖLÜM

Sabah erkenden kalkmıştım. Zaten gece uyku tutmamıştı. Lavaboya gittim ve rutin işlerimi halledip çıktım. Mecburi olarak okul formamı giymek zorundaydım. Okul formamı giydin eteğim dizim üstündeydi. Saçımı at kuyruğu yaptım,uzun ve sarı olduğu için çok güzel görünüyor zaten. Gözlerime rimel sürüp aşağıya indim. Bizim tayfa burdaydı direk gözüm melih'i aradı ve sonunda buldum.

"Herkese günaydın"dedim. Güzel bir gülümseme yolladım.

"Sanada günaydın güzel kızım"dedi babam ve saçıma ufak bir buse kondurdu.

"Günaydın uyuyan güzel"tabii bu atakandı.

"Sana günaydın dağ ayısı"dedim.

Sonra ortamın havasını dağıtmak için konu açtım.

"Ee babacım yeni okulumun ismini öğrenebilir miyim?"diye sordum herkesin gözü bana döndü.

"Tabiki kızım ......lisesi"dedi. Ve o okul en varoş okuldu buna asla katlanamazdım.

"Baba sen ciddimisin o okula gerçekten beni gönderecekmisin?"dedim. Şok olmuş bir şekilde babama baktım.

"Mislina bu okul işi ne?"diye sordu simay.

"Simay şimdi ben çok yaramaz bir kızım yaa hani bütün hocalara dikleniyorum yaa kimseyi dinlemiyorum yaa o yüzden babam beni cezalandırmak istiyo o yüzden dünyanın en varoş okuluna gönderiyo tatlım"dedim ve gülümsedim.

"Bu çok saçma varol amca"dedi simay babama dönerek.

"Saçma değil simay kızım o kendi belasını kendi buldu"dedi bana  bakarak.

"Evet simay ben belayı çeken birşeyim ya o yüzden sıkıntı yok"dedim. Melih bana tip tip bakmaya devam ediyordu. Bilmiyordu ki o okulu karıştırcağıma,babamın beni o okula göderdiğine pişman edeceğine.

"Niye öyle bakıyorsun melih"dedim ona bakarak

"Nasıl bakıyormuşum"dedi kafasını dikerek

"Ne bilim sanki elinde olsa bana bağırıp çağıracakmış gibi bakıyorsun"dedim

"Anlamadığım şu mislina dünyanın en varoş okuluna gidiyorsun ve sesin çıkmıyo çok rahat davranıyorsun kaygılanan biz oluyoruz"dedi

"Kaygılanmana gerek yok ben cezama katlanırım"

"Ama tek kalacaksın"

"Sen beni düşünmeyi bırak bence"

"Düşünmek mi? Ben seni niye düşüniyim ki benim düşündüğüm simayın sen yoksun diye başımın etini yiyecek ben onun için düşünüyorum"

"Öyle olsun"dedim daha fazla uzatmamak için ama kalbim kırılmadı değil. Bir dakika benim kalbim niye kırılıyo off saçmalamaya başladım.

Yemek masasında bir sessizlik oldu. Herkes kahvaltısıyla ilgileniyordu. Canım sıkılmadı değil, arada kaçamak gözlerle melihe bakıyorum. Onunda bana baktığını gördüğümde gözlerimi geri çeviriyorum. Bir dakika o bana mı bakıyo? Hem düşünmüyo hem bakıyo off kafam karıştı ya. Neyse bunları düşünmeyi bırakıp yemeğime koyuldum. Gine bir sessizlik oldu. Kimse de ses yok. Biri ses çıkarsın lütfen yaa. Tabi bu sesi babamdan beklemiyordum.

"Oğlum sen hangi bölüm okumayı istiyorsun"dedi melihe bakarak

"Hukuk varol amca"dedi. Vay be melih hukuk okuyacakmış. Çok şaşırdım ona sorduğumda benden bişi olmaz diyen adam şimdi hukuk okuyacam diyiyor. Büyük ilerleme.

"Peki kızım sen ne okumak istiyorsun"dedi simay'a dönerek.

"Konservatuar varol amca"dedi. Bunu söylerken bile yüzü güldü. Kabul güzel sesi var ama bence bundan başka meslek olabilir.