Bak Postacı Geliyor..

Özel Bölüm 3

Özel bölüm yazayım dedim.. Bakalım napıyor bu ailemiz:) Kerem sevgili olayına ne  dedi..  Kuytu Karanlık hikayemi de okumanızı isterim:))

Hayal mutfaktan uflaya puflaya çıkıp giderken arkasından gülümsedim. Bunlar kızılacak şeylerdi belki ama değişik ve hoştu sonuçta. Aman! Ne diyorum ben ya Allah'tan Kerem bu dediklerimi duymuyor yoksa ilk beni sonra Hayal'i daha sonra gidip Yiğit'i vururdu. Eminim!

Kerem'in yanına gittiğimde Uğur'un orda olmaması işime geldi. Gidip Kerem'in yanına oturup başladım korku dolu sözlerime.. Ya da karşılığında korku dolu sözler işiteceğim cümlelerime..

'Kerem hatırlıyor musun babamı?'

'Hatırlıyorum tabi Zeynep.. O kadar da bunamadım Allah'tan' dedi başka tarafından anlayarak.

'O anlamda değil Kerem ya. Çok çektirdi sana sende bıkmıştın hani.. Babama demediğini bırakmamıştın'

'Evet bıkmıştım ama haklıymış ya. Ne o öyle kızımın etrafında biri dolaşacak. Ben olsam bende aynısını yapardım' diye karşılık verdı bana.. Beklediğim cevap gelmedi Kerem.. Korkuyordum falan diyecektin böyle olmadı.

'Sende aynısını yapardın?' dedim bir şeyler anlamasına izin vererek.

Yerinde doğrulup bana tek kaşını kaldırarak baktı. Hayır o an gelmedi değil mi? 

'Ne demek bu?'

'Yaa. Ne ne demek?' dedim zaman kazanmak istercesine.

'Hayal'in sevgilisi mi var?' diye sordu bu sefer. Evet var ama yok. Yok ama var. Napıcam ben!

'Yok.. Hahahah canım ya nereden çıkardın bak karnıma ağrılar girdi.' diyerek yapmacık yapmacık kahkahalar attım. Bana inanmamış gibi ayağa kalktı.

'Hayal'i çağır buraya! Kimmiş o hıyar!'

'Hıyar mı? Yok artık Kerem salatalık de bari' dedim ama pişman oldum sanırım. Böyle saçma şeylerde hep bu anlarda gelir aklıma zaten. Aferin Zeynep aferin. Yine kendini gösterdin herkese. Bravo.

'Hayaal!' diye bağırdı yukarıya doğru. Allah'ım sen yardım et..

'Efendim baba' diyerek korku dolu bakışlarla bize baktı merdivenlerden Hayal. Yanında da Uğur geldi.

'Kim o hıyar!' 

'Oo abla' dedi Uğur.. Kerem'e gaz mı veriyor bu çocuk. Bekle bak dışarı çıkmana izin verecek miyim senin!

'Hıyar?'

'Sevgilin olacak o cesur yürekli genç mi demeliydim?'

'Baba yok öyle bir şey..'

'Gökhan mı? Geçen eve gelmişti senden ödev almaya'

'Hayır baba!'

'Serdar? O da arayıp bir şey sormuştu!'

'Ya hayır dedim!'

'Kim o zaman?'

'Yiğit! Oldu mu?'

'Hee iyi' dedi Kerem koltuğa oturarak. Oh be! Bende bir an delirecek sanmıştım.. Bende oturayım bari.

Birden Kerem ayağa kalkınca tüm planlarım yok oldu. Sadece onu izlemeye başladım.

'Ne! Yok canım hahahhaahahahha! Hahhahahahah' Tövbe Bismillah adam gidiyor. Yetişin adostlar ! 

'Baba dur ama..'

'Yok ya olmaz ben izin vermiyorum ya! Olmaz bu iş burda bitti!' dedi Kerem kendinden emin konuşurken. Hayal ise en masum bakışlarını takınarak konuştu.

'Ama baba..'

Ne çektin be Hayal!