A-1

2.3K 20 3
                                    

         * Bu ilk bölümüm olduğu için bazı eksiklerim olabilir  lütfen eksik gördüğünüz yerleri yorumlarda belirtin :)  Ayrıca resimdeki Açelya.

******************************************

              Tam ısınmaya başlamışken birisinin müziğimi kapatmasıyla ilgimi karşı tarafa vermek zorunda kaldım."Şampiyon ara ver biraz Beliz arıyor"  yine her sabah alışık olduğum cümleler "Alp daha yeni ısınıyorum sen konuş Beliz ile"  "Tamam senin dediğin gibi olsun ben konuşurum ama sende benim güzelim boks torbalarıma iyi davran biraz ,korkuyorum bebeklerime zarar vericeksin diye"  bunu söylerken küçük bir çocuk gibiydi gerçekten burdaki her alete çok iyi bakıyor bazen spor salonu değilde kreş açması gerektiğini düşünmüyor değilim. Gözlerim ile 'evet çok haklısın' bakışları atarak sporuma devam ettim,daha gitmem gereken bir işim var.

         

               Her sabah olduğu gibi bu sabahta sporumu yapıp işe gittim.Hayatım boyunca bir psikolog olmanın hayaliyle yaşadım,normal bir çocukluk geçirmedim annem haftada 3 kere psikologa giderdi o zamanlardan kafama koymuştum bu işi yapacağımı.İnsanların dertlerine yardımcı olmak çok iyi hissettir her zaman bana. Arkamdan gelen topuklu ayakkabı seslerini duymam ile Belizin geldiğini hissedip ona doğru döndüm."Yine topuklularının sesi senden önce geliyor Belizcim"  nefes nefese kalmış bana doğru gelen arkadaşıma hayretlerle baktım " Sus Açelya bu sefer cidden yapamıyorum sanırım spor ayakkabılarımı giymem gerekicek" bu cümle üzerine kendimi gülmemek için zor tuttum neden her tanıdığım insanın vazgeçemediği ve çok değer verdiği şeyler olmak zorunda "Gerçekten çok üzüldüm topuklularını çıkarman gerektiğine,tüh görüyormusun sen şu işi" alaylı tavrım zaten gergin olan Belizi daha çok sinirlendirdi "Ne biçim arkadaşsın ben anlamıyorum yahu önce şu elimdeki kahveleri bir al sonra sana kahve getirdiğim için bana övgüler yağdır falan nasıl fikir?" Elindeki kahvelerden birini alıp odama girdim,arkamdan gelen sinirli homurtuları duyunca keyfim daha çok yerine geldi Belizi sinirlendirmeye bayılıyorum.

              Beliz ile aynı hastahane de çalışıyoruz ama aramızda baya kat var.Ben dördüncü katta kendi odamda çalışıyorum Beliz ise en alt kat olan hastahanenin acil servisinde.Küçük bir detay daha Beliz benim ev arkadaşım!

              Masamın başına oturduğumda telefonumu alıp saate baktım.Henüz ilk hastamın gelmesine 1 saat olduğunu fark edip Belizin yanına gitmeye karar verdim.Önlüğümü giyip telefonumuda cebime koyduktan sonra aşağıya indim.Asansörden çıkar çıkmaz kulağıma dolan şiddetli bağırışlar aklıma binbir türlü olay getirdi ve hemen Belizi aramaya başladım.Bağırmaların kaynağını bulduğumda hemen acile girdim.Bir adamın Belizin üzerine doğru yürüdüğünü görünce ne kadar sinirlendiğimi anlatamam bile."Oğlumun ne kadar ateşi var görmüyormusun sen ne demek biraz beklerseniz sizinlede ilgilenicez ilk önce benim çocuğuma bakıcaksınız" sinirlerime hakim olamayıp adamın arkasından bağırdım " Bana baksana bir " adam anlayamadan arkasını döndü " Ne var" "Kimsin sen" sorum karşısında afalladı "Burda ateşler içerisinde yatan çocuğun babasıyım " alayla güldüm " Baba sıfatını taşımaktan başka ne halta yarıyorsun?" herkesin beni dinlediğinin farkındaydım ama umursamadım."Ne diyorsun be sen" "Diyorumki baba olman haysiyetsizliğini  kapatmamış" adamın söylediklerime hiçbir anlam veremediği gözlerinden belli oluyordu "Şimdi kafanı çevir ve oğluna bak nasıl ağlıyor görüyormusun hepsi senin suçun burda köpekler gibi bağırmak yerine oğlunun yanında dursaydın bu şekilde bir manzara olmazdı ortada,şimdi ya çeneni kapatır oğlun ile ilgilenilmesini sakince beklersin yada geldiğiniz kapıdan dışarıya " adam oğluna doğru baktı ve yaptığı hatanın farkına varıp oğlunun yanına doğru ilerledi bende Belize sakin olması için hafifçe gülümseyip etrafa bir göz gezdirdim herkes hayretler içerisinde bana bakıyordu adamı sakinleştirmem herkesi şaşırtmıştı.Gözümün ucuyla adama tekrar bakıp kendine geldiğinden emin oldum ve arkamı dönerek odama doğru ilerledim.

                 Odama gittiğimde Belizden gelen mesaj beni gülümsetti "Açelya burda herkes seni konuşuyor ayrıca az önce o herif yanıma gelip benden özür diledi gerçekten inanamıyorum Topuklularım aşkına!!!!"

************************

                 Eve kendimi zor attım çok yorucu bir gündü,kapıyı açmam ile Aryanın miyavlayan sesini duymaya başladım.Arya bizim beyaz Fars  kedimiz.İçeriye girince mama kabının boş olduğunu fark ettim ve nasıl bu kadar süre içerisince bu kadar mama yediğine hayret ettim. Üzerimi değiştirip Aryanın mama kabını tekrar doldurdum sonrada mutfağa geçtim yanıma biraz atıştırmalık alarak Belizin eve gelmesini bekledim.Daha doğrusu beklemek istedim ama televizyona bakarken yavaşça gözlerim kapanmaya başladı bende Belizi beklemek yerine uyumanın daha iyi bir fikir olduğuna karar verdim.

***************************

Eveeeet ilk bölümümü fazla uzatmak istemedim kısa olsun Açelyanın Beliz le olan arkadaşlığını anlamanızı istedim sadece.Gelecek bölümlerde asıl konulara giriş yapıcam ama bu bölümlük bu kadar ayrıca her gün yeni bir bölüm yayınlamaya çalışıcam. Yetiştiremediğim zaman olursa en fazla 2 gün beklersiniz ve İlk bölümüm olduğu için eksiklerim olabilir lütfen bana yorumlarda belirtin hepinizi çok seviyorum.

Bölümü beğendiyseniz yıldız vermeyi unutmayın lütfen değerlilerimsiniz.

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Sep 07, 2017 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

AçelyaHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin