Chief Bart van Kanta Tribo heeft een wand van Ragftagar gekregen, daar zou hij toch echt heel blij moeten zijn? Verkeerd gedacht.
Bart is welliswaar allergisch voor de energie van de wand en heeft tot nu toe alles er aan gedaan om hemzelf daar een...
A/N: Alweer een liedje wat ik toepasselijk vind voor een hoofdstuk! Met als deze keer: Yellow Flicker, van Lorde! Enjoy!
Ik wil opstaan om er iets van te zeggen over hoe Felice me zomaar negeerd, maar ik wordt tegengehouden door Maan, die me via mijn arm mij weer omlaag trekt waardoor ik weer ga zitten. 'Laat haar nou' Zegt zijn gezichtsuitdrukking.
Diana is inmiddels ook weer terug en we kletsen nog een beetje over hoe de dag is gegaan en ook over hoe we het op een dag tegen de anderen moeten vertellen, van onze ontmoeting met Eleios en alles wat daarbij hoort. Ze heeft ook gezegd dat hij niet sterk is op dit moment, zwak zelfs, en dat hij ons dus niet op ieder moment kan beschermen. Na een tijdje besluit iedereen maar te gaan slapen.
Ik en Maan lopen stilletjes onze tent in. Joris ligt al te slapen omdat hij rust nodig had, aldus de ordes van Felice. "Wat een dag..." Fluister ik tegen mezelf voordat ik mijn ogen sluit en al snel in slaap val.
"Heeft iemand Maan gezien?" Vraag ik en de rest kijkt me aan, "Nee, want nu je het zegt, hij al best lang weg, dat is niets voor hem om zo lang weg te blijven..." Zegt Felice doordacht en ze heeft gelijk: Maan blijft nooit lang weg als hij op jacht gaat voor het eten, hij is namelijk ongelooflijk goed in jagen en is daarom snel klaar.
"Ik ga hem wel zoeken." Stel ik voor en Diana staat op, "Ik ook." Bepaald ze en ik knik. "Oké dan, hopelijk zijn we snel terug..." Zeg ik voordat we beiden op pad gaan richting het bos. Eenmaal daar aangekomen beginnen we te zoeken en roepen af en toe Maan's naam, hopend op een reactie, maar die krijgen we niet. Na een tijdje zie ik een val aan een boom met een dode haas eraan. Dit moet Maan's werk zijn, dat kan niet anders.
"Diana, Kom eens! Ik denk dat ik iets gevonden heb!" Roep ik en Diana komt al snel naar me toe rennen. "Die val komt van Maan, niet waar?" Neemt ze aan en ik knik, "Ja, klopt. Hoe weet jij dat?" Vraag ik. "Ik ben ook al een paar keer op jacht met hem geweest, vandaar dat ik zijn vallen nu ook herken." Legt ze uit. "Ah daarom dus..." Mompel ik en kijk rond, opzoek naar nog meer aanwijzingen.
Opeens schijnt er een fel licht recht in mijn ogen en ik kijk snel weg. Ik kijk naar waar de lichtstraal vandaan komt en zie iets glinsteren in de sneeuw. Ik loop ernaartoe en als ik zie wat het object is wat het zonlicht gereflecteerd heeft herken ik het uit duizenden: Maan's dolk.
Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.
Maan is in Myrdia opgegroeid in een rijke familie, en deze dolk is al een paar generaties doorgegeven naar steeds het eerstgeboren kind. Ook al mag Maan dan wel het oudste kind van zijn ouders zijn, hij is de jongste hier in onze groep. Ik raap de dolk op en zie dat er spetters bloed op zitten, blijkbaar heeft hij zichzelf dus geprobeerd te verdedigen.
"Bart! Ik heb iets gevonden!" Roept Diana en ik loop naar haar toe. Ze wijst naar sporen in de sneeuw, "Zou dit iets te maken met Maan's vermissing...?" Vraagt ze en ik knik. "Ik weet het wel bijna zeker," zeg ik en ik laat haar Maan's bebloede dolk zien. "Volgens mij is dit ook geen vermissing meer, maar een ontvoering. We moeten naar hem opzoek gaan." Zeg ik en Diana knikt instemmend, "Ja, maar eerst moeten we de andere op de hoogte stellen, straks denken ze dat wij ook vermist of ontvoerd zijn." Zegt ze. Ik knik en we lopen samen terug naar ons kamp.
"Deze keer ga ik ook mee." Zegt Joris vastberaden nadat we de huidige situatie hebben uitgelegd. Diana en ik kijken elkaar droog aan. "We nemen geen invalide mee op deze missie." Zeg ik serieus. "Ik ben geen invalide." Sist Joris kwaad. Ik rol mijn ogen en Diana zet haar handen in haar zij, "Oh nee? Mooi! Dan heb je deze dus ook niet nodig!" Zeg ik en trek zijn krukken uit zijn armen en gooi ze weg waardoor Joris zijn evenwicht verliest en in de sneeuw valt. "Klootzak," Zegt hij geïrriteerd, "Geef mijn krukken terug!" Ik werp hem een vieze blik toe. "Dan vraag je je vriendin toch gewoon om ze voor je op te rapen?" Zeg ik geïrriteerd terug en hij kijkt me verbaasd aan. Dan pak ik Diana bij haar hand en lopen we samen terug naar de plek waar het paardenspoor begon om dat te volgen in de hoop Maan te vinden.
"Je bent verliefd op Felice, is 't niet?" Vraagt Diana.
Ik kijk weg en voel hoe mijn wangen rood worden, "Ach, schei toch uit."
