Kinabukasan.. . . . . . . . . . . . . . . .
Nagkasalubong tayo sa harap ng linen room..tinawag mko..
"Maam!" ang galang mo ah..di ba pwedeng by first name nalang?
"Uy! Ikaw pala..musta na?" nakakatuwa lang na isiping pinansin mko kahit di tayo close..haha
"Last day ko na ngayon maam". Eto ung sagot mo sa tanong ko..nagulat ako..malamang..haha
"Oh?? Ang bilis ah..OJT klng pala? akala ko casual ka..pakain ka naman."
Ang kapal ng mukha ko that time..inaamin ko..FC na kung FC..total we started the conversation nadin nman diba? Alam mo, ung moment na yun i really find you cute and crush na kita nun..haha..PBB TEENS??!! agad agad??
Lumipas pa ang isang araw... . . . . . . . . . .
Nasa office ako nung nakita kitang dumaan..di ko alam kung san ang punta mo pero nung makita mo ako, kumaway ka..and you gave me the CUTEST SMILE ever..shet!! Ang crush kong ito talga..makangisi, umuuber din..
Hala..Bumalik ka and you stopped right at the door of my offce..Lumingon ako. Pero pilit kong pinigilan ang kilig kasi baka maging obvious yung kalandian ko..Isa pa kasi, tinutukso nako ng mga kasama ko eh..They knew na like na like kita..
"maam, sama ka sa Boracay". This is what you asked when i leaned over para kausapin ka..Were u serious ba nun?? Well, siguro oo..haha..pero natigilan ako..gusto kong umuo agad pero naisip ko na baka hindi rin ako makasama. May duty kasi and hndi pa ako pwede mag-leave..
"naku, gusto ko sana pero bka next time nalang..Baka di rin kasi ako payagan ng parents ko"..strict ang parents??sa edad kong to??naman!! Only child lang kasi ako kaya bawat lakad ko, i need my parent's approval..
"Ay ganun" Tiningnan mko..then napaisip ka.."Sumama kna maam..libre nman kita..kahit saan mo pa gusto pumunta". Wow! Bongga mo naman iho..mayaman ka pla..Ahem, lilibre mko? wait lang, may gusto kbang ipahiwatig nun?? or bka masyado lang akong assuming?.. Malay ko ba kung wala kalang magawa sa pera mo..hahaha..
"Try ko". sagot kong pakipot.."Ilang taon kna pala?..naisip ko lang bigla..kasi hindi ko pa tlga ikaw kilala nun..even ur name..
"21 po maam."
"Ngek! Ang bata mo pa pla." nagulat ulit ako.."Ang bata mo pa pala." Shocks! Ang bata mo pa pla..Naalala ko kasi ung promise ko sa self ko na magbabagong buhay nako..not because i was a different person that time pero dahil lahat ng najojowa ko eh mas bata sa akin..Ayoko din nmang maging MAMASANG! Not even in my dreams..
Tumawa ka..at syempre, nadali nanaman ako ng ngiti mong pumukaw sa natutulog kong puso..bat ba ksi ganyan ka ngumiti??nakaktunaw??
"Maam, kunin ko nlng ung number mo para matext kita"
Aba! Naanting ung tenga ko..Kukunin mo number ko? hmm, u want a textmate huh..i didn't looked kinikilig..ayoko din nmang msyado maging obvious..
Dali-dali naman talga akong naghanap ng scratch..Eto na ang moment eh..Baka this could be the start of something new..
Inabot ko sayo ung maliit na papel..mukha tlga syang scratch..pero hindi nko nagpapipigil pa..
Ang saya saya ko nung araw na yun..Kasi kinuha mo ung number ko..
Ikaw? Ano ba naramdaman mo nung araw na yun? Masaya kadin ba?

YOU ARE READING
A LETTER FOR YAM (Learning the art of letting go)
PoetryThis is not really a story..this is a sort of diary about my ex..ang isang taong alam kong minahal ko at minahal talaga ako.. writing this is my way of expressing my emotions.. how happy i was..how i've enjoyed every moment with him..how i thought e...