My guardian demon

Κεφάλαιο 17ο

WRITER'S POV:

Το μόνο που ακούγεται πλέον στο δωμάτιο είναι τα κλάματα και οι λυγμοί της Raven. Κανείς δεν ξέρει τι να πει για να την παρηγορήσει. Ούτε την Raven αλλά ούτε και την Sarah η οποία έχει κλειστεί στο δωμάτιο του Brian. Όλοι έχουν βιώσει τον πόνο κάποιας απώλειας οπότε τους είναι εύκολο να καταλάβουν τι περνάει την συγκεκριμένη στιγμή η φίλη τους.

"Φύγε από το σπίτι μου τώρα!" φωνάζει έξαλλη η Raven κάποια στιγμή και κοιτάει την Nancy με τα κόκκινα - από το κλάμα- μάτια της.

"Raven εγώ..." προσπαθεί να δικαιολογηθεί η Nancy αλλά η Raven την διακόπτει.

"Δεν θέλω να ακούσω καμία δικαιολογία." η φωνή της ανεβαίνει μια οκτάβα με αποτέλεσμα η λάμπα που βρισκόταν πάνω από τα κεφάλια τους να σπάσει σε χίλια κομμάτια. "Απλά φύγε."

"Φύγε πριν έχουμε ατυχήματα." την παρακαλάει η Amy.

Τα μάτια της βουρκώνουν και κατευθύνεται προς την πόρτα για να φύγει αλλά η φωνή της Amy την σταματάει.

"Πραγματικά τι σκεφτόσουν; Σκότωσες τον αδελφό της και πιστεύεις ότι θα σε συγχωρούσε; Αμφιβάλλω αν σε συγχωρήσει και ποτέ. Πριν φύγεις θέλω μια λογικά εξήγηση που να στέκει." λέει με μια δόση θυμού.

"Δεν... δεν ξέρω... θόλωσα... ήταν δαίμονας... εξαιτίας τους έχασα την μητέρα μου και τον μικρό μου αδελφό..." δεν μπορεί πλέον να συνεχίσει καθώς ένας κόμπος στον λαιμό της την εμποδίζει από το να μιλήσει.

Χωρίς να περιμένει απάντηση ή να την πιστέψουν έφυγε βιαστικά από το σπίτι αφήνοντας τους όλους στον πόνο της απώλειάς τους.

NANCY'S POV:

"Παραλίγο να τα καταστρέψει όλα ο δαίμονάς σου!" του φωνάζω έξαλλη.

"Ας ήσουν καλή στην δουλειά σου και δεν θα χρειαζόταν να στείλω κανέναν."

Ως απάντηση παίρνει από μένα ένα άγριο βλέμμα.

"Ωραία... σ'ακούω τι έγινε πάλι;" ξεφυσάει.

"Πήγε να τα ξεράσει όλα και αναγκάστηκα να τον σκοτώσω."

Τα μάτια του ανοίγουν διάπλατα από την έκπληξη.

"Τι έκανες λέει; Σκότωσες τον αδελφό της;"

"Μην με κοιτάς έτσι Damon! Θα προτιμούσες να τα αποκάλυπτε όλα;" ρωτάω θιγμένη.

"Ανόητη! Τώρα θα σε υποψιάζονται!" φωνάζει θυμωμένος. "Ας ελπίζουμε ότι ξέρει τι μπορεί να κάνει. Ωστόσο βρες τρόπο να επανορθώσεις. Είναι η τελευταία ευκαιρία που σου δίνω... μετά ξέρεις τι συμβαίνει." λέει ψυχρά και η έκφραση του σκληραίνει.