Hafifleyemeyecek Kuş
Kafamı gökyüzüne kaldırdığımda,
Pürüzsüz bir bulut topluluğu kalmıştır geriye.
Ve orada beni gördüğünü sanan kuş,
Onu görebildiğim kadar anlıyordum da.
Birileri ondan bir şeyler çalmıştı.
Duygularını, sevgisini, mutluluğunu..
Buna rağmen hafiflemek istiyordu.
Belki asıl ağırlık onların çalınmasıydı.
Ona bir daha asla hafifleyemeyeceğini söyleyecektim,
Vazgeçtim.
Hayal kırıklıkları acıtırdı çünkü.
Biliyorum..
ŞİMDİ OKUDUĞUN
SENDEN GERİYE ( Şiir Durağı)
PoetryŞiir, insanın kendine ve etrafına farklı bir gözle bakması için açılan bir pencere gibidir. O pencereden ne kadar sık ve ne kadar yakından bakarsak kendimizi o derecede sonsuzluğa açılan bir dünyada buluruz. Bu dünya hissettiklerimizi ilk anlayabile...
