Angelic Touch

Κεφάλαιο 33

Ξύπνησα. Σηκώθηκα σιγά σιγά, ετοιμάστηκα και έφυγα.

Όταν έφτασα στη σχολή η παρουσία του έλειπε ακόμα πιο πολύ μια τέτοια μέρα. Που να είναι άραγε; Τον θέλω μόνο για σήμερα. Είναι από τις μέρες που τον σκέφτομαι συνέχεια και τον χρειάζομαι δίπλα μου, κοντά μου. Να τον βλέπω, να τον αγγίζω, να τον μυρίζω. Γίνεται;

[...]

Μετά από μια κουραστική μέρα γύρισα. Ο Τεό είχε ξυπνήσει. Στηριζόταν στον τοίχο με τα χέρια του σταυρωμένα στο στήθος του. Το βλέμμα του είχε ένταση. Ίσως να ήταν κάπως θυμωμένος.

Του χαμογέλασα όμως καμία ανταπόκριση. Άφησα τα πράγματα μου στον καναπέ και τον πλησίασα. Πήγα να τον φιλήσω αλλά απομακρύνθηκε.

"Τι έπαθες;" ρώτησα ελαφρά εκνευρισμένη από τη στάση του.

"Ποιος είναι ο Κωστής, Ίφη;" κατέβασα το κεφάλι μου.

Τι να του έλεγα τώρα;

"Τον θυμάσαι εκείνο που σε είχε χτυπήσει στο μπαρ μερικούς μήνες πριν;".

"Ναι και λοιπόν;".

"Αυτός είναι" κάθισα στο μπράτσο του καναπέ πίσω μου.

"Μάλιστα. Και τώρα τι; Γύρισες σε αυτόν;".

"Όχι, έτσι κι αλλιώς έχει φύγει για Αμερική εδώ και καιρό" χαμήλωσα τον τόνο της φωνής μου αρκετά.

"Αφού τον σκέφτεσαι τι θες από μένα γαμώτο; Να περάσεις το χρόνο σου μέχρι να γυρίσει πάλι;".

"Τι λες ρε Τεό; Δε σε εκμεταλλεύομαι".

"Ναι, το βλέπω".

"Σκάσε" φώναξα και τα μάτια του έδειχναν τρομαγμένα. "Δεν ξέρεις πως νιώθω εντάξει; Ο Κωστής ήταν κάτι τέλειο για μένα. Αλλά τώρα τελείωσε".

"Εγώ δεν είμαι;".

"Φυσικά και είσαι".

"Τότε γιατί τον σκέφτεσαι γαμώτο; Τον θες ακόμα;".

"Σου είπα όχι, ξεκόλλα".

"Για πόσο μαλάκα με περνάς; Με λες με το όνομα του και τώρα μου λες ότι δεν τον θες;" είχε ανεβάσει αρκετά τον τόνο της φωνής του και πήγαινε πέρα δώθε στο διάδρομο.

Σηκώθηκα και εγώ όρθια και άρχισα να φωνάζω έξαλλη.

"Ξέρω πολύ καλά τι νιώθω και εσύ δεν είσαι σε θέση να ξέρεις γιατί απλά δεν είσαι εγώ. Άμα νομίζεις ότι σου λέω ψέματα τότε λυπάμαι" είπα και πήγα να ανοίξω την πόρτα για να φύγω.