Też Cię Kocham [Error x Ink ]

XIV

Perspektywa Inka

Jak on mógł to zrobić?! Dlaczego to zrobił?!? Horror mi wszystko powiedział. Wszystko. To że jest w ich bandzie, to że chodzi z nimi na mord. I to że poddaję się naszemu największemu wrogowi. Nightmarowi...

Myślałem że będzie lepiej. Ze wszystko się ułoży. Ale nie, oczywiście nie mogło być tak pięknie!

Czuje się czasami jak pionek w czyjeś grze. Jak postać jakieś bardzo nie udanej książki...

Muszę to zakończyć... Raz na zawsze.

Oswrucilem się i spojrzałem na Errora. Żal w moim sercu ścisnął je mocno.

- Ink, ja bardzo prze-
- Po co to robisz?
- Ink daj mi wyja-
- Odpowiedź mi tylko dlaczego to robisz?

Mówiłem oschle. Error spojzal na mnie. W jego oczy domach zauważyłem kilka kropelek łez.

- Dlaczego płaczesz? Nie możesz mi po prostu powiedzieć? Nie możesz zrobić raz tego co cię proszę!?- podniosłem głos.
- Robię to bo cię kocham!
- I dlatego mordujesz?!
- To dlatego nie daje was skrzywdzić i podaje się woli Nightmara!

Po jego policzkach spłynęły łzy. Dopiero teraz zauważyłem jego stan. Jego czaszka była popękana, podobnie jak kości.

- Ja... Ja nie wiedziałem....
- Nie chciałem Ci nic mówić, aby nie prowokować kłótni i wojen. Po prostu chciałem spokoju dla was.... Dla ciebie i PJ'a... - otarł łzy - Naprawdę cię przepraszam...

Przywołał kilka kości i GasterBlasterów.

- Error?...
- Muszę to zrobić ink.... - wycelowal we mnie.
- Nie! Nie mu-

Przerwałem. Poczułem jak przebijają mnie kości.

Perspektywa Errora

Spojrzałem na niego i podeszłem.

- Nie bój się Ink.... Niedługo zobaczymy się znowu...

Popatrzył na mnie jak na psychola. Po chwili rozsypal się w pył. Jego dusza zaczęła lewitowac. Schowała ją i przeteleportowałem do Reapera.

Na ziemi został tylko długi brązowo-szary szal. W moich oczach nadal zbieramy się łzy. Bałem się że mój plan nie wypali... Ale coś, głęboko wewnątrz mnie... Mówiło że to musi się udać.

To ja to tu zostawię prawie bez słowa.... *odchodzi cicho*