s t a m m i v i c i n o |victuri|

#5 Yeniden Başlamak

"Seung gil!"

Phichit ona belkide onbininci defa sesleniyordu .

"Seung Gil Lee! Bir kalksan artık geç kalıcaz!"

Odaya resmen bodoslama daldıki karşılaştığı manzara onu hem şoka hemde kahkahaya boğmuştu .

Eli yüzü birbirine girmiş kendini sıkmaktan kan ter içinde kalmıştı .

"Phichit çık çabuk odamdan! Beni böyle görme".

Phichit ona yavaşça yaklaştı , ve elini onun yüzüne koydu .

"Seung gil..."

Dudaklarına yaklaşıp onu derin bir öpücükle karşıladı .

"Üzgünüm...üzgünüm"

"Sorun değil...ama lütfen bir dahakine bu kadar sıkma kendini benim bedenim sana ait Seung gil...sadece sen bir beta olsamda sadece sana."

Seung gil onu kalçalarından tutup yatağa bastırdı ve derin öpüşmelerle onu soydu .

...

Victor içeriye girdiğinde Yuuri hala uyuyordu .

"Yuuri...hadi kalk meleğim"

Yuuri gözlerini sonsuz maviliğe bıraktı , "Victor...sabah olmuş! Neden kaldırmadın sana kahvaltı yapardım!"

Onun bu telaşlı haline gülerek karşılık verdi Victor .

"Chris hazırladı bile"

Chris mutfaktan kafasını çıkarıp elini selam anlamında kaldırdı .

"Günaydınn~ kocan senin için ölüp bitti ."

Yuuri Victor'a bakınca onun kıpkırmızı olmuş yüzünü gördü .

"Vi-Victor-"

"Hadi bügun Yakov'un yanına gidelimde yeni programımı göstereyim!"

Hızla Yuuri'nin yanından kaçıp masaya geçti ve tabağına kahvaltı için peynir ve kızarmış ekmek aldı .

...

Kahvaltıdan sonra Chris'in çocuğu onu almak için gelmişti .

"Christophe! Hadi babam bekliyoo!"

Yuuri sanki ilk defa görmüşcesine Chris'in çocuğuna bakıyordu .

"Ah! Selam Yuuri nasılsın?"

Yuuri hala şaşkınlıkla genç ve uzun cocuğa bakıyordu .

"Victor ben gidiyorum . Marco Ien Giacometti! Azıcık daha sabret!"

Victor kapıda şaşkınlıkla bakınan Yuuri'yi gördü ve onun yanına gitti . "Yuuri bu Marco Ien hatırlarsın Chris'in ilk çocuğu hani doğumunda bayıldın ya"

Yuuri gözünün önüne çocuğun küçüklüğünü getirince hatirladı .

Çocuk sarı ve kahverengi saçlarıyla aynı Chris'ti . Tek farkı daha erkeksi ve kabaydı .

"Christophe Giacometti!"

Chris kapının yanındaki askılıktan montunu aldı ve çocuğun kulağını çekti . "Görüşürüz~"

Arabanın ilerlemesiyle Yuuri kapıyı kapattı .

Victor onu dürtüp "çok büyümüş değilmi ?"

Yuuri kafa sallayıp "çantaları hazırlayayım".

Victor onun yanağından öpüp mutfağa geçti ve bulaşıklara girişti .