Έλξη Παραλλήλων {Κυκλοφορεί από την Maradel Books}

Μια μικρή γεύση ...

«Διώξε τον ...σε χρειάζομαι ...»

Η φωνή του τόσο ξεκάθαρη που την έκανε να τιναχτεί .

Είχε μπει να κάνει ένα ντους για να ηρεμίσει λίγο τα νεύρα της και να αποφύγει τις επίμονες ερωτήσεις του Αντρέα .

Το ζεστό νερό είχε αρχίσει να την χαλαρώνει πια και ίσως για αυτό εκείνος βρήκε τον τρόπο να την πλησιάσει .

«Έφυγες ...» , ψιθύρισε με το βλέμμα καρφωμένο στα πλακάκια της ντουζιέρας .

«Διώξε τον και θα σου εξηγήσω τα πάντα ...»

«Μην μου το κάνεις αυτό ...»

Η κουρτίνα άνοιξε απότομα και γύρισε ξαφνιασμένη .

«Είσαι καλά;» την ρώτησε ο Αντρέας . «Νόμιζα πως μιλούσες με κάποιον ...»

Το βλέμμα του ήταν ανήσυχο και περίεργο και εκείνη απλά αρκέστηκε να του χαμογελάσει καθησυχαστικά .

«Μονολογούσα ...»

«Ψεύτρα !!!»

Κούνησε το κεφάλι της σαν να ήθελε να τον διώξει από εκεί .

«Δεν φεύγω ...Διώξε τον ...»

Η φωνή του ήταν σχεδόν αυταρχική εκείνη την στιγμή και η Λυδία ένοιωσε να θυμώνει μαζί του .Δεν θα του έκανε την χάρη αυτή τη φορά .

«Θα μου τρίψεις την πλάτη για να χαλαρώσω ;» ρώτησε προκλητικά τον Αντρέα.

«ΟΧΙ!!!»

{{ Μια σκηνη που θα ξαναδιαβασετε , αλλα θεωρησα ικανη να σας δωσει μια μικρη γευση απο αυτο που σας περιμενει ...

Τα πλαγια γραμματα εχουν το λογο τους και θα τα βλεπετε πολυ συχνα ,οποτε καλο θα ηταν να τα αποκωδικοποιησουμε λιγακι , αλλα οχι ακομα ...

Ειδαμε την Λυδια και τον Αντρεα , αλλα και καποιον αλλο ... Ποιον;

Πολυ πιο συντομα απο οσο πιστευα ,κοντα σας ...

Περιμενω με αγωνια τα σχολια σας ... }}