hoofdstuk 10

4.3K 108 4
                                    

Pov Kealy
De cola smaakt anders dan het doet in mijn herinneringen, maar dat zal wel aan mij liggen.

'Mag jk nog wat cola?' Vraag ik aan Brooklyn.
Hij grijnst en knikt.
Hij pakt mijn glas en haalt een cola voor me.
Ik vraag me alleen wel af waarom hij zo aan het grijnzen was...

Brooklyn overhandigd me mijn cola en ik neem nog een slokje.
Het is gewoon te lekker om te stoppen!
Ik neem nog een paar teugen en ik begin lichtelijk het gevoel te krijgen dat ik aangeschoten ben.

'Kan je aangeschoten raken door cola?' Vraag ik in het algemeen.
Ik herken mijn stem nauwelijks meer, misschien ben ik meer dan aangeschoten?

"Je kan niet aangeschoten raken door cola!" Verteld Rye me als antwoord, alleen hij kijkt Brooklyn aan.
Oké...
'Maar ik voel me wel zo...' Zeg ik een beetje verward tegen mezelf.

"Brooklyn!" Roept Theresa dan.
Ik kijk haar vragend met een pijnlijk gezicht aan door haar harde volume.
"Wat?" Vraagt Brooklyn.
Ik wil zeggen ' Ja wat?' Alleen kan ik mijn stem niet goed vinden.

"Je gaat z'n onschuldig meisje toch niet dronken voeren?" Vraagt Rye met een lichte irritatie in zijn stem.
'Wat?' Alles word nog verwarrender.
Heeft Brooklyn me dronken gevoerd?

Ik weet het niet, door mijn dronkenheid werken mijn hersenen niet echt goed mee.

Dronkenheid...

Misschien heeft Brooklyn me dan toch dronken gevoerd, hoe kom ik anders dronken?
Ik heb zelf geen alcohol gedronken, ik heb er in ieder geval niet voor gekozen!

"Je moet mij niet de schuld geven, ik heb haar alleen een drankje aangeboden en zij heeft het op gedronken!" Zegt Brooklyn tegen verdediging van zichzelf.
"Je had haar op z'n minst kunnen vertellen wat je haar gaf!" Zegt Rye als argument.
"Misschien vind ze het wel fijn om dronken te zijn, dan kan ze even al haar problemen vergeten!" Zegt Brooklyn weer.

'Misschien kunnen jullie stoppen met praten over mij alsof ik hier niet in levende lijven zit!' Argumenteer ik.

Rye en Brooklyn kijken tegelijkertijd naar mij en kijken me aan.
Ik weet niet goed naar wie jk moet kijken dus kijk ik maar gewoon naar het raam.
"Sorry babe!" Fluisterd Brooklyn in mijn nek.

Zijn koude piercing werkt verkoelend voor mijn door de alcohol gehitte huid.
Hij plant een klein kusje in mijn nek en ik merk dat ik mezelf moet tegenhouden om hem niet te zoenen.

Hij is goed.
Heel goed zelfs.
Hij weet echt wel hoe hij een meisje moet verleiden!
'Ik ben je babe niet!' Zeg ik voor de 2e keer vanavond.
Er klinkt gejoel door de ruimt en ik voel me even heel goed!
Ik ga me dus echt niet door Brooklyn laten gebruiken!

Ookal is hij wel knap...

He Is Evil To Me, Voltooid✔Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu