KARANLIK

Bölüm10-Neden Böylesin?

"Ya şuan boğazımda düğüm düğüm bağlı olan ipleri kim çözecek,kim bu içimdeki ateşi dindirecek.
Kim bu ölü halimi canlandıracak,kim ellerimden tutup ayağa kaldıracak..."
⚫⚫⚫⚫⚫⚫⚫⚫⚫⚫⚫⚫⚫⚫⚫
(Gripin-Nasılım Biliyor musun?)
Nasılım biliyor musun?
Kafam karışık
Kaçırmışım hayatı
Meçhule yolculuğum

Nasılım biliyor musun?
Bildiğin gibi
Bir ümit başlıyor her günüm
Bitmiyor geceler

Bugünlere söve söve
Belki seni seve seve
Bazen de öpsen geçer dediğim
Bir yara gibiyim

Nasılım biliyor musun?
Sokaklarıma ateş düşmüş
Söndürmeye yeter mi ki gözyaşlarım?
Nasılım biliyor musun?
Şakaklarıma aşklar düşmüş
İçimde bir 'çocuk' çığlık çığlığa
Duymuyor musun?
Titriyor elleri, tutmuyor musun?

Nasılım biliyor musun?
Kafam karışık
Kaçırmışım aklımı
Unutmaya yolculuğum

Kalbimde bir sızı var.Evet canım yanmıyor artık fakat hissizlik beni endişelendiriyor.
Deliriyorum galiba.
Hislerim körelmiş,gözlerim bakıyor dünyaya fakat görmüyor.
Bakıyorum...sadece bakıyorum ama ne gördüğümü bilmiyorum,anlamıyorum.

Kafamı sıraya koymuş müzik dinliyordum fakat dersi dinlemiyordum.
Hocanın beni görmemesinin sebebi de arkalarda oturuyor olmamdı.
Zaten sessizdim dikkat çekmiyordum.
Birinin beni dürtüklemesiyle sırada doğrularak kulaklığımı çıkardım ve Gazele baktım.

"Zil çaldı duymadın mı?" Gazel'in dediklerine gözlerimi devirdim.

"Duyamadım desek daha doğru olur."dedim ve müzik dinlediğimi anlaması için kulaklığı gözünün önünde salladım.

"Tamam be anladık,neyse ben dışarıya çıkıyorum gelecek misin bu ders boş zaten?"Gazel'in dedikleriyle büyük bir oh çektim.

"Bunaldım ben de zaten,hadi çıkalım."dememle Gazel'in yüzünde kocaman bir gülüş oldu.

"Tamam çıkalım!"Gazel sırıtarak koluma girdi ve hızla beni bahçeye sürükledi.

Bahçeye geldiğimizde bankta oturan bir kaç kişi vardı.Bazıları ise sahada futbol oynuyordu.Ah şu erkekler!
Gazel'in beni yönlendirmesiyle kendimi ona bıraktım.Futbol oynayan erkeklerin sahasına yakın bir banka oturduk ve Gazel anında sahayı izlemeye başladı.Daha doğrusu sahadaki erkekleri!Kendi kendime gözlerimi devirerek sahaya baktım ve tanıdık gözlerin gözlerime değmesiyle sinir damarlarıma yayıldı.
Barlas!

Bu da her yerde karşıma çıkıyordu!
Normaldir,aynı okuldasınız!
İç sesime ağır bir küfür ederek geldiği yere geri dönmesini sağladım.

Gözlerimi kısarak terli vücuduna baktım ve yüzümü buruşturmamak için kendimi zor tuttum.Aslında böyle şeylerden iğrenmezdim ama bu adamdan nefret ediyordum.Hele şu son yaşananlardan sonra iyice gözüme batmaya başlamıştı.Elini dağılmış saçlarına atarak daha da fazla karıştırdı ve pas atmayan çocuğa bağırarak küfür etti.