Untold Stories of the Series of Love (UP TO DATE)

Missing Everybody

SANDY SIGH AS she scroll up her phone. She smile when she saw her group's photo together.

They had a photo shoot and it's without her. Gustuhin man niyang pumunta ay hindi niya magagawa iyon. Dahil maselan ang pagbubuntis niya ay hindi siya makakalabas ng basta-basta sa bahay.

Lahat na yata na hindi nakikita ay namimiss niya ng sobra and her groupmates and managers and stylists are no exception. She misses them every single day.

"Anak, kainin mo na to para makainom ka na ng mga gamot mo."

Napaangat ang tingin niya sa ina nang ilapag nito ang tray sa harap niya. "Thanks, Ma."

"Ano na naman yang tinitingnan mo sa cellphone mo? Sinabihan ka kaya na refrain from using it."

"I know. Its just that I can't help it. Namimiss ko sila eh."

"Hmm ikaw talaga. Sige na, kumain ka na."

"Sabayan mo ko, Ma."

"Darating ang Mama Roleen mo kasama si Jihan at Jera. Mamaya na ako kakain, sasamahan na lang kita muna, para makainom ka na ng gamot."

Ngumiti siya at saka tumango. "Okay, the food smells nice."

"That's good to hear. Sige na, kailangan ng kumain nito," ani ng ina sabay haplos sa may kalakihan niyang tiyan. She's seven months on the way.

Sandy laugh lightly before doing so. After she finished eating, she took her prescription. Dahil sa maselan niyang pagbubuntis ay may mga gamot siyang iniinom.

It was on her fifth month when she thought she will loose her baby. Kinabahan siya dahil bigla na lang siyang nakaramdam ng sakit kasabay niyon ay ang pagtulo ng dugo.

Nang dalhin siya sa ospital ay napag alaman nila na mahina daw ang kapit ng sanggol sa sinapupunan niya. Her OB prescribed her with vitamins and all para daw mapalakas ang resistensya na bata. Kailangan din niyang kumain ng mga prutas at gulay.

Hindi mawala sa isip niya ang araw na iyon dahil sa sobrang tagal na hindi nila pagkikita ng asawa ay iyon pa ang dahilan para makita niya ito.

Dahil sa sobrang busy nito ay hindi nito magawang makapunta sa bahay niya. Nang mangyari sa kanya iyon ay nasa Hongkong si JM kasama sina Jordan, Brix at JD dahil sa isang event noon.

Hindi ito magkamayaw sa kakatanong sa kanya kung talagang ayos na siya. Natawa na lang ang mga kapatid nitong babae dahil sa kapraningan nito.

Matapos siyang uminom ng gamot ay saka naman tumunog ang cellphone niya. Alam niya kung sino sa assigned tone alert.

Tiningnan niya ang ina at saka ngumiti rito.

Natawa ito ng mahina bago tumango at sinabihang sandali lang. Nakangiting nagpasalamat si Sandy rito bago siya nito iniwan.

"Sands! Finally you picked up. Akala ko hindi mo na sasagutin, papatayin ko na sana."

Natawa siya sa sinabi ni Welcy nang sagutin niya ang video call. "Pupwede naman. Kaya lang sandali lang dapat."

"Yeah, mangangamusta lang naman ako."

"Mag-isa ka lang? Nasaan ang iba?" tanong niya.

"Nasa bahay ako. Kasi si Sammy nagtatantrums. Hinahanap ako, kaya after ng shoot dumiretso agad ako dito."

"Oh, I see. Okay na siya?"

Tumango ito. "Yeah. Sinabi ko naman na aalis na ako after niyang matulog. Pero bukas na ako pinababalik ni JD."

Tumango siya. "Okay."

"Okay ka lang diyan? Gusto sana namin dumalaw kaso puno pa yung schedule. Isisingit na lang daw ni Manager Shin kung meron ng maluwag na time."