Cherish Every Moment(Ongoing)

#21: Friend's Support

-Kevin's POV-

Hindi ko akalaing gusto pala akong makilala ng Mama ni Sheen. Akala ko ayaw ng Mama niya na may nanliligaw sa kanya.

Hayyys. Ansaya naman nung pakiramdam na gusto kang makilala at makausap ng magulang ng taong mahal mo..nakakawala ng kaba. Pero syempre hindi ibig-sabihin non eh, ok  na ang lahat..gagawin ko parin ang lahat para magustuhan ako ng Mama niya. Para sa amin. Para kay Sheen.

"Sigurado ka ba sa mamaya?" Tanong niya habng naglalakad kami papunta sa classroom.

Sa klase lang naman ng bagong teacher siya pinalabas eh. So, papasok na ulit kami para sa next subject. Kainis nga eh, di na naman kami magpapansinan.

"Siguradong sigurado". Sabi ko saka kinindatan sya.

Siguradong sigurado na ako. Gusto ko rin nmang makilala ng mas maaga ang magulang ng magiging asawa ko.

Pagkapasok naman namin sa classroom ay nahiwalay na kami ng landas pero nauwi parin kami sa magkatabing upuan.

"Sheen, kasama mo ba siya kanina? " tanong ni Anne saka tinuro ng konti si Kevin.

"Huh? Hindi ah." Pagsisinungaling ko. Argghh. Andami ko ng kasalanan.

"Yung tata-uh?" Singit namn ni Kath.

Hay naku. Mga kaibigan ko talaga. Wala kang maitago.

"Hindi nga!" Sabi ko.

Hindi naman kami pinapansin ni Kevin at kunwaring nakikinig sa teacher. Hayyys. Halata rin naman nakikinig rin sya sa usapan namin eh.

"Hmmmmp. Liar!" Sabi ni Kath saka nagcross-arms.

"Hindi nga, ano ba kayo. Bat nyo ba lagi iniisip na magkasama kami ng PESTENG to!?" Tanong ko. Hayyys. Napakasinungaling ko na talaga..

"Ewan ko sayo." Sabay nilang sabi ska humarap sa teacher.

Natawa naman ako ng konti sa inasta nila. Humarap naman ako sa teacher saka nakinig. Studies parin naman ang priorities ko eh. Isa pa, exam na bukas. Medyo na urong ng konti kasi mas inuna pa yung ball.

"Bat di mo pa kasi sabihin sa kanila?" Bulong sa akin ni Kevin ng pasimple.

"Nasisiraan ka na ba ng ulo? Pano kung kumalat yon?" Galit kong bulong sa kanya habang nakatingin parin sa teacher.

"Pero baka magtampo sila sayo," bulong naman nya.

Napaisip naman ako sandali..

Parang tama rin naman si kevin kasi kaibigan ko sila. Kaya dapat, may tiwala ako sa kanila. Pero kasi, napakasupportive ng mga kaibigan ko.. ngalang.. sa pagiging supportive nila, di nila mapipigilang ipagkalat yun. Hayyys. Ano bang gagawin ko..

"Kath, Anne." Bulong ko.

"Ano?!" Suplada nilang bulong.

"May...."arghhh. sasabihin ko ba? "Kailangan akong sabihin sa inyo". Tuloy-tuloy kong sabi saka napalunok.

"Really?!" Nagniningning mata nilang tanong.

Napilitan naman akong tumango sa kanila saka humarap na sa teacher. Hayyyyys. Sana lang..wag nilang ipagkalat... arrrghhh. Ngayon palang..kinakabahan na ako sa mga posibleng mangyari..

Pagkatapos na pagkatapos magdismiss ng teacher ay kaagad akong nilapitan nina Kath at Anne.

Para silang mga aso kung makatingin