:(

827 33 8
                                    

Yusuf kapıyı açtı . Üzerinde siyah bir hırka vardı , Yusuf'a baktığımda ise hiç hali yoktu gözlerinin altları mosmordu. Bana kısık bir sesle ;

-İçeriye gel . dedi

Yusuf'un sesini hiç böyle duymamıştım niye sesi kısılmıştı ki diye düşünürken içeriye doğru yol aldım. İçeride Yusuf'un annesi evde değildi ve heryerde cam kırıkları vardı . İlk başta kendi kendime 'ALLAH'IM NE OLUR DÜŞÜNDÜ...' bunu sessiz bir şekilde söylerken hemen Yusuf'un kolundaki hırkayı üzerinden çıkarttım. Birde ne göreyim . O an bayılacak gibi oldum ama Yusuf'un daha fazla kan kaybetmesine izin veremezdim . Yusuf'a dolan gözlerimle baktım Yusuf'un yanağından yaşlar süzülüyordu . Onu hemen koltuğa oturtup evde pansuman malzemelerini aramaya başladım . Sonunda buldum ve koşarak Yusuf'un yanına geldim. Yusuf'a pansuman yaptıktan sonra Yusuf'u oraya yatırdım ve kenarda duran battaniyeyi üstüne örttüm. Yusuf'u sıkboğaz etmek istemiyordum . O uyandıktan sonra soracaktım bunların hesabını . O ben bunları düşünürken o çoktan uykuya dalmıştı bile . Benimde çok uykum gelmişti ve Yusuf'un yanına yatsam kolumdaki alçı canını acıtırmı falan diye düşünürken herşeyi boşverip Yusuf'un yanına kıvrılıverdim onun saçlarını okşarken uyuyakalmışım. Uyandığımda saçımda bir el vardı . Gözlerimi açtım ve Yusuf'a gülümsedim. Yusuf'ta hiç öyle bir hal yoktu tebessüm bile etmedi . Bende yerimden doğrulup onun yanağına öpücük konduracakken Yusuf geriye doğru çekti kendini. Ne olduğunu anlayamadan Yusuf benim kolumdan kavrayıp oturduğum yerden kaldırdı. Yüzüme 5-10 saniye anlamsızca baktıktan sonra ;

-Buse ! 

-Efendim Yusuf 

-Bana öyle şirinlik taslama ben senin ne olduğunu anladım dedi .

-Yusuf anlamıyorum ne diyosun !

-BUSE ÇIK GİT BU EVDEN !

-Yusuf sen iyi.... 

Daha sözümü tamamlayamadan Yusuf kolumdan tuttuğu gibi beni kapıdan dışarıya attı . Benim de gidecek bir yerim olmadığı için eve döndüm . Ertesi gün okul yoktu . Eve gittiğimde annemle konuşmadan odama çıktım ve ağladım ağlarken uyuyakalmışım . Sabah olduğunda akşama kadar odamda oturmaya karar verdim ve dediğimi yaptım . Akşam olduğunda evde canımın aşırı sıkıldığını hissettim ve üzerimi giyinip dışarı çıktım . Karanlık tenha bir sokaktan geçerken bir el bana doğru uzandı ve kolumdan tutup zifiri karanlığın içine çekti .


LİKE AND COMMENT :)

REYNMEN İLE #HAYAL ETHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin