Chapter 10

1.5K 39 8
                                    

Isabel POV,

Ng bumaba ako ng taxi, kaagad akung sinalubong ng mga armadong lalaki at yumuko.

Pinukol ko sila ng masaming tingin at binayaran ang driver ng taxi. Ng makaalis ito, tiningnan ko ang sobrang laking masion na halos billion-billion ang halaga.

Kahapon pa nakaalis si Harris papuntang Italy, may pasok nga ako ngayon pero sa afternoon clas lang ako papasok, I have important things to do.

Na mimiss ko na nga si Harris, pero madali lang naman ang isang buwan, I can wait him. Pero habang wala siya, may aayusin lang ako.

Inayos ko ang uniform ko at pumasok sa gate habang nakasunod sa akin ang naglalakihang mga lalaki at may mga dalang baril.

Ng makapasok ako, mabilis akung naglakad hanggang sa maabot ko na ang malaking pinto ng masion.

Bago ko ito buksan, lumingon ako sa likuran ko, maraming nakabantay na mga armadong lalaki at nakatingin sila sa akin, as if naman takot ako sa kanila, sila ang matakot sa akin.

Inirapan ko sila at malakas na binuksan ang pinto at pumasok tsaka pabalibag na sinara ito.

Ng makapasok ako bumulaga sa akin ang tatlong katulong na naglilinis, ng makita ako agad silang yumuko. Bwesit!

"Where is the fucking Elements!" sigaw ko sa kanila kaya napaigtad sila at yumuko. I can be a demon inside when they touch and hurt my love.

"Nasa pool po our Lady." natatakot na sagot ng isang katulong kaya mabilis akung umalis, dinaanan ko ang isang mamahaling vase na naka lagay sa mesa at binato ito sa pader. Napangisi ako ng makita ang parte nito basag na basag. Bravo!

Kinuha ko ang isa at binitbit papunta sa pool, malayo palang ako nakita ko na sila sa dulo na nagtatawanan habang nalusong ang paa sa pool at walang damit pang itaas.

Tumigil ako medyo malayo sa kanila at binato ng malakas ang vase sa likod niya.

Mabilis silang tumalon sa pool dahil sa gulat, ng umahon ang ulo nila napanganga sila ng makita ako.

Nakita ko ang tubig ng pool na may humahalong dugo, malamang natamaan sila. Buti nga sa kanila.

"Isabel!" sigaw nila kaya tinaasan ko sila ng kilay, fuck them all!

Mabilis silang umahon at hindi ininda ang sugat nilang apat sa likod. Tumambad sa akin ang gwapong mukha nila, at ang makikisig nilang katawan.

"Isabel your here!" nakangiting saad ng isa sa kanila at tumakbo sa akin para yakapin ako pero kaagad akung umiwas, fuck him!

"Your wet Nickel." cold na saad ko at umupo sa stool na malapit sa kanila, may dugo pa ang kamay. May malaking mesa dito at upuan, mayaman kasi ang may ari ng bahay na ito.

"You visit us, that's new." nakangiting saad naman ni Zinc. Nilingon ko si Zinc na hawak ang tagiliran na dumudugo. Inirapan ko siya at hinarap si Silver na papunta sa deriksyon ko na nakapoker face at may dugo ang kamay.

Nilingon ko ang sa likod nito at pinukol ng masamang tingin ang lalaking cool lang habang naglalakad papunta sa mesa ko. No other than Tungsten.

Sabay silang apat na umupo sa harapan ko, hindi ininda ang mga sugat nila. Sanay na sila sa sugat, they can endure the pain.

"So, our one and only princess our here. What's brought you here our dearest sister?" pinukol ko ng masamang tingin si Silver.

Yes, they are my brothers. My asshole brothers! Halata naman na galit ako sa kanila, iniwan nila ako sa ampunan at hindi binalikan, hinayaan nila ako na maghirap at mag-isa. Dahil sa kanila nagkaruon ako ng anxiety attack, dahil sa kanila natatakot na akung iwan. They made me mesirable!

Tapos babalik sila at guguluhin kami ni Harris, fuck them! Ano ang akala nila sa akin alagang aso na pwedeng balikan kapag iniwan? Fuck them!

"Leave my life alone asshole brothers! Tigilan niyo na kami ni Harris!" madiing saad ko at hinampas ang mesa, pero hindi manlang sila natinag.

Malamang, they are Mafia Boss. Apat sila na Mafia Boss. Sila ang sikat na Elements Brothers. Nag-mamay-ari sila ng naglalaking kompanya, maliban sa sorority nila or organization may mga kompanya pa sila, katulad ng airline, port, resort, cruise ship at ipa. I'm not scared to them, scared there ass!

"Ikaw lang ang kailangan namin Isabel. Hayaan mo kami na gampanan ang katungkulan namin sayo bilang nakakatanda mung kapatid." napatawa ako sa sinabi ni Zinc,  when I was young I use to call them Kuya, but now. They are not my brothers.

"Katungkulan my ass! Wala na kayong karapantan sa akin, hindi ko na kayo kapatid. Sana naisip niyo ang salitang katungkulan ng iwan niyo ako! Iniwan niyo ako sa kawalan! Walang kasama at karamay! Now, lubayan niyo na ako at si Harris! I'm happy without my family! On the other thought, fuck that family! I have no famliy! Only Harris and my friends are there for me, so leave me alone!" sigaw ko sa kanila at tumayo sabay balibag ng mesa, hindi sila tumayo o umiwas ng natumba ang mesa, bagkus ay hinayaan lang nila itong matumba sa kanila.

Tumalikod ako sa kanila at kinuyom ang kamao ko, gusto kung umiyak at isisi sa kanila ang nangyari sa  buhay ko.

"Kailangan lang talaga Isabel. Papatayin ka nila kapag hindi kami sumama." rinig kung saad ni Nickel, ilang beses ko na bang narinig ang rason na yan, nauumay na ako.

"Sa tingin niyo, nagkabuhay ako ng iwan niyo ako?" tanong ko sa kanila, natahimik sila sa sinagot ko. Ang mga buntong hininga nila ang naririnig ko.

"Were sorry, Isabel. Patawarin mo na kami, bumalik kana sa amin at titigilan na namin si Harris." marahas akung tumingin kay Tungsten! Hinubad ko ang tsenilas ko at binato sa kanya, hindi ito nakaiwas.

"Are you blackmailing me Tungsten! Tangina! Ako ang makakalaban niyo kapag may nangyaring masama kay Harris! You all know that I'm capable of killing! Hindi lang kayo ang kayang pumatay kapag hindi niyo ako tinigilan, para saan pa at nagkaroon ako ng dugo ng assassin." nakangising saad ko sa kanila at tinaasan ng kilay.

Napahilamos ng mukha si Silver habang nakatingin sa akin at yumuko.

Doon na tumulo ang luha ko ng maalala ang nakaraan namin. Masaya kaming pamilya dati.

Halos hindi ako mapaghiwalay sa kanilang apat. Mas close ko pa sila kaysa sa mga magulang ko.

"Let's fix this Isabel. Kapatid ka namin, we love you. Hayaan mo lang kami na ipakita sayo ito. Masakit na iwan ka Isabel, pero kailangan." hindi ako nakinig sa sinabi ni Nickel, inismiran ko lang ito. Ang sabihin nila naduduwag lang sila.

"Too late. Hindi ko na kayo kailangan. Masaya na ako sa buhay ko ngayon, mahirap man ako pero gumagawa ako ng paraan para makatapos ako. Tigilan niyo nalang ako, isang letter pa ang makita ko kay Harris at pasensyahan tayo. Makikita niyo ang demonyong kapatid niyo." sagot ko sa kanila at tumalikod, iniwan ko sila na nakatulala. Pero bago iyon, bumaling ako kay Tungsten, nakatingin lang ito sa akin. Ngunit, mabilis kung iniwas ang mata ko at tumakbo palabas.

Tungsten is very close to me way back then. Pero siya ang kinasusuklaman ko sa lahat. There are asshole!


-------------------------------------------------------------

Author's Note

What do you think? What is the real attitude of Isabel?

By the way, I was admiring my ex suitor. Oh shit, his handsome now. Then, last day he wink at me and say hi. Ofcourse I smile back. Okay, I'm weird, by the way happy reading guys.

#L.L.Quin

Torturing my Maniac GirlfriendTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon