Horse Problem

Op de manege

We zijn er. Ik geef mama een kus en zeg haar doei. "Je weet waar je heen moet hè?" vraagt ze nog even na.
"Ja hoor mam, tot straks." Ik glimlach.
Ik pak mijn tas en loop richting de ingang. Als ik naar binnen loop, ruik ik die heerlijke paardengeur. Ik loop langs de paarden en ze beginnen meteen te snuiven. Ik geef ze een aai.
"Haai skatties. Hoe gaat ie met jullie? Jullie zijn zoooo lief. Ik kom straks nog even terug. Doei doei!" zeg ik op een lieve toon.
'Hé, daar zie ik Fenna. Ze is nog aan het rijden maar dat zal wel niet meer zo lang duren.' Ik loop richting de bak deur. Ze ziet me nu pas. Ik zwaai naar haar, maar ik snap dat ze niet zou terug zwaaien.

"Jullie mogen nog een klein galopje doen", zegt René. Ik zie Fenna aansporen, ze rijdt op Pipo. De ondeugende pony.
Even later roept René dat het tijd is en dat ze naar het midden moeten stappen. Uiteindelijk lopen de meisjes naast hun pony richting de bak deur.
"Hey Nikki, loop je mee?"
"Natuurlijk!"

We lopen richting de stal en dan zadelen we Pipo af.

"Je mocht op Pipo", zeg ik. "Ja, super leuk. Wat rijdt hij fijn."
"Ja, je zat mooi in het zadel".
"Dankje!" En ze geeft me een knuffel.
"Mag ik helpen afzadelen?" vraag ik.
"Ja hoor, tuurlijk. Je weet hoe het moet. Doe jij het zadel?"
"Is goed" zeg ik blij.

Ik zet de beugels weer op de goede maat en dan maak ik de singel los.
Pipo zet een stap opzij.
"Rustig maar lieve Pipo". En ik geef hem een aai.

Ik doe nog een poging om de singel los te maken.

"Lukt het?" vraagt Fenna lief.
"Ja hoor, lief dat je t vraagt."
Ze glimlacht.

Ik pak het zadel en breng het naar de zadelkamer. Ik hang het op het plekke van Pipo. Als ik terug loop naar de stal zie ik dat Fenna het hoofdstel al af heeft. Ze loopt naar de zadelkamer en hangt het op.

"Mag ik weer een keertje mee naar jouw verzorgpony?" vraag ik.
"Welke?"
"Maakt me niet uit eigenlijk."
"Is goed!"
Ik loop naar haar toe en geef haar een knuffel. Ze geeft me een kus op mijn wang. Dat doet ze wel vaker. Ik vind het niet erg. Ik jou van haar.

Als we klaar zijn, lopen we naar de wei. We hebben al aan René gevraagd of we er even bij mochten. Hij was aan het twijfelen maar hij liet ons toe.

"De paarden staan helemaal achterin", zegt Fenna. We rennen een eindje die kant op. Als we dichterbij komen stoppen we met rennen, we zijn moe en uitgeput dus laten we ons vallen.

We giechelen. "Jij bent mijn allerbeste vriendin Fen".
"Jij ook de mijne".

Als we bij de paarden zijn, aaien we ze. "Ze zijn zo ontzettend lief. En zo mooi. Mag jij ook wel eens op deze paarden rijden?" vraag ik.
"Ja, maar niet heel vaak".
We zijn even stil.
"Zou jij het stom vinden als ik op paardrijden ga?" vraag ik.
"Nee, hoezo?"
"O gewoon. Maar ik mag toch niet. Ik heb het mijn moeder al een paar keer gevraagd maar ze blijft 'nee' zeggen."
"Misschien moet je het vaker vragen."
"Je kent mn moeder. Dan mag ik al helemaal niet. En trouwens, ze moet het er nog met papa over hebben. Maar dan vraag ik of ze dat al gedaan heeft, en dan gaan ze chagrijnig doen. Alleen dan al vraag ik het te vaak."
"Ja.."
"Vind je het jammer dat je niet op dezelfde manege zit als Sam?"
"Nee niet echt. Ik ben bang dat we er dan een wedstrijdje van maken."
"Ben je dat ook als ik bij jou op de manege kom?"
"Weet ik niet, denk ik niet. Jij bent een betere vriendin en ik weet dat jij geen wedstrijdjes wil. Alleen als we het echt hebben afgesproken. Dan vind ik het wel leuk." zegt ze en ze moet lachen. Ik moet ook lachen.

We lopen terug naar de manege en daar gaan we nog even bij de paarden in de stal staan. En we mogen nog een paar klusjes doen; een paar stallen uitmesten en een paar pony's in de wei zetten.

Het is 16:03, 15:00 was het rijden klaar. De tijd vliegt.
"Jij rijdt toch met ons mee?" vraag ik aan Fenna.
"Ja klopt".
Als we mijn moeder zien aankomen, pakken we onze spullen en nemen we afscheid van de paarden. We stappen in de auto en zetten Fenna af. Ik stap ook even uit en geef haar een knuffel.
"Ik vond het leuk dat je mee ging, vaker doen" zegt ze.

*Ik krijg kriebels in mijn buik, ik mag vaker mee*

"Ja was erg leuk! Tot maandag op school", zeg ik. Ze geeft me nog snel een kus. Ik glimlach.
"Bedankt voor het rijden Marleen!"
"Geen probleem!" zegt mama.
"Doei!" roep ik haar na.
"Doei!"

(Laat even weten wat je er van vindt, heb je nog tips? Bijvoorbeeld doe iets korter de dingen op de manege ofzo)